Het kan altijd beter

Hoe vaak is het niet dat een ander je werk goed vindt, maar dat jij zelf ontevreden daarover bent. 

Dus riep Rick vertwijfeld uit: ga je die muur nou alweer opnieuw stapelen?

Ja, want ik zie allerlei dingen die ik er niet mooi aan vind.

Voortschrijdend inzicht noem ik het. Waar ik eerst al blij was dat een stapelmuur überhaupt bleef staan, zag ik later dat er soms wel erg grote gaten tussen de stenen zaten. Dus stapelde ik opnieuw. Nog weer later vond ik de aanblik onrustig, maar wist niet waaraan dat lag. Dus ontdekte ik dat de stenen in dezelfde richting moesten liggen, maar onrust ontstaat ook als er te grote verschillen zijn in de soort stenen en stapelde ik nog maar eens.

Stenen bestaande uit dunne laagjes hebben vaak een bollere vorm.

Hardere stenen hebben vaak rechte kanten. Dit type stenen sluit slecht aan.

Allemaal inzichten die langzaam aan naar een beter resultaat leidden en die er voor zorgden dat sommige muurtjes driedubbel gestapeld werden.

En nog, nog bleef er van alles knagen. Ik wil er meer lijn inbrengen. Maar wat is dat?

Dus bekeek ik op YouTube filmpjes van dry stone walling en begon eergisteren met nieuw elan.

De eerst rij stenen staat naar het zin. Toen Rick de foto maakte was ik bezig om een laag platliggende stenen te leggen maar die werd een uur later toch weer weggehaald vanwege lelijkheid.

In de filmpjes werd ergens gezegd dat bij het leggen van een laag stenen je al moet bedenken hoe de volgende laag gaat aansluiten. Dus zorgde ik voor een doorlopende lijn. Die kon ik zo mooi maken door sommige stenen van de eerst rij wat dieper in de aarde te zetten.

Maar bij de tweede laag is er aan de onderkant niets om te smokkelen en ontstonden er haaientanden die ik moest zien op te vullen zodat die bovenkant weer één lijn zouden vormen.

Soms gebruikte ik dan twee stenen op elkaar of stenen op hun kant waarbij de lijnen in de steen ook dwars kwamen te liggen.

Er ontstond wel weer een doorlopende lijn maar de aanblik werd dus wel al wat rommeliger.

Normaal gesproken wil ik een klus zo snel mogelijk geklaard hebben, maar dat ging deze keer niet lukken. Twee hele dagen deed ik erover. Ook omdat het hier nog gewoon dertig graden is, maar daarover klaag ik niet. Na tien minuten van stenen oppakken, neerleggen, verschuiven, kantelen, wegleggen en met een andere steen in de herhaling gaan, ging ik gewoon even in de stoel zitten om het werk van een afstandje te bezien. Dat resulteerde dan weer regelmatig in het weghalen van de laatst neergelegde keien.

De klus is klaar en zoals altijd na het uit elkaar halen en in elkaar zetten van een object blijven er wat onderdelen over.

Nadat de rommel is opgeruimd kan ik niet anders zeggen dat ik nog nooit zo’n goed resultaat heb behaald en.......met een verder voortschrijdend inzicht sluit ik niet uit dat er in de toekomst......

Met groeten Ton