donderdag 1 augustus 2019

Hoe gaat dat, zulke dingen?

Van Goarhausen naar Bingen, 31 kilometer. 42491 Stappen.

We waren al vroeg wakker. De slaapzakken lijken nu al te koud voor de nachten. En dat begin augustus. Maar het was dan ook zo koud dat we we fleece truien aanmoesten bij het starten van de wandeling. En de tent was nat van de dauw.



We waren dan wel vroeg op toch startten we pas om kwart voor acht omdat we net het pontje misten.  


Omdat de tenen zo goed helen probeerde ik voor het eerst weer de schoenen. Ging goed en ik heb er zes km op gelopen. Daarna op de sandalen want ik wilde het noodlot niet tarten.



Ook kan er weer wat van de bucketlist af. Niet dat het er opstond hoor maar toch: de Lorely. Vooruit en achteruit. 

Geen sirene gehoord.



Dan loop je keurig op het voetpad komt er een auto achterop. Zijn het twee werkmannen die beslist uit zijn op een praatje. Het zijn van die klauteraars die op de bergwand werken. En gewerkt werd er. Nee hoor het is niet gevaarlijk, het is een uitdaging zeiden ze. 
Mij niet gezien.


Na een km of tien pauze in Bacharach waar we de tent droogden in een dennenboom.


En wij dat goed in de gaten hielden vanaf deze bank.


Een bankje dat wel door heel toepasselijk genaamde donateurs werd geschonken.


Het stadscentrum van Oberwesen ziet er erg leuk uit.


En we gingen de 50ste breedtegraad over. Doe je ook niet dagelijks.



Wat we wel dagelijks doen is bramenplukken. Handen vol verdwijnen in onze magen. Vandaag stonden er zelfs nog meer dan de dagen ervoor en ging Rick helemaal los.
Pas maar op, waarschuwde ik, zodirect heb je Durchfall. (Diarree) 


En na wat sjokken, wat we bijna elk einde van de dag een beetje doen, komt Bingen in zicht.


De heilige Hildegard van Bingen leek ons in de steek te laten bij het vinden van een slaapplaats bij de kerk.
Donker wolken pakten zich samen leek het wel.

Zullen we het bij de Evangelische gemeente proberen, stelde Rick voor nadat we een bordje zagen van de kerk.
Is goed dus klommen we een paar trappen op en stonden voor een groot statig gebouw. En terwijl we naar de voordeur liepen, die openstond, stak een man zijn hoofd uit het raam.
Rick stelde zich voor en vertelde wat ons verzoek was en of dat mogelijk was.
De man keek wat verbaasd. Uh, dat is misschien wel mogelijk maar dan moet ik jullie in een cel laten gooien.
Staan we bij het gerechtsgebouw.
Uiteraard is het ijs dan al lang gebroken en krijgen we koffie, water en een berg snoepjes aangeboden. (Krijg je ook niet dagelijks van het gerecht.)
De man adviseerde ons om bij de politie langs te gaan, zeg wel dat ik jullie heb gestuurd, en vraag of jullie in de daklozenopvang kunnen slapen.


We zitten inmiddels in de opvang. De eerste keer in onze leven dus beslist geen dagelijks ding.

We hebben net de gezamenlijke maaltijd op waar we welliswaar eerst wat onwennig maar al heel snel gezellig zaten te kletsen.
Na de maaltijd, onze eerste echte schnitzel, brood, kaas en boterhamworst konden we douchen en nu wordt de was gedaan door de beheerder. 
En dan is er morgenochtend ook nog ontbijt.

Dank Hildegard, voor weer een zeer bijzondere dag.

Met groeten Ton

11 opmerkingen:

miekequilt zei

Wat geweldig iedere keer weer. Iedere dag kijk ik even hoe het jullie vergaat. Wat een lieve en goede mensen zijn er toch.

A3 zei

Het is al vaker gezegd, maar het spreekwoord doet het nog steeds:
Wie goed doet, goed ontmoet.
Ga zo door, mannen

Petra zei

Wat hebben jullie weer een prachtig stuk gelopen vandaag, ik kijk elke avond weer uit naar jullie foto’s en verhaal/belevenissen. Ohh en wat fijn dat weer een stukje kon lopen op je wandelschoenen. Lijkt me heel apart slapen bij de daklozen, maar machtig mooi weer dat dat kan. En dan ook nog een maaltijd + ontbijt, wie heeft het. Wel zuur dat jullie slaapzakken nu al te koud bevonden zijn. Hier wel ander weer maar zeker niet koud. Groetjes Petra

Anoniem zei

Wel het liefst de bramen op ooghoogte plukken ivm
mogelijke besmetting door vossen, deze kunnen dan vossen lintworm overbrengen.
Ik wil jullie niet bang maken, alleen waarschuwen om voorzichtig te zijn met plukken in de vrije natuur. Ik reageer eigenlijk nooit maar lees al lang mee en geniet van jullie belevenissen. Leuk al die ontmoetingen onderweg.

Clarien zei

Wow Ton, Hildegard von Bingen .... zo'n bijzondere vrouw was het, zo haar tijd vooruit. En ze wist heel veel van de natuur en planten en eigenlijk over alles wel (en prachtige composities maakte ze ook nog) ....

Doe haar mijn hartelijke groeten! :))

Goed dat je oefent met die schoenen. Die moeten straks weer aan natuurlijk. Nou, ik loop elke stap met jullie mee en geniet volop. Heb zelfs symptoompijn aan mijn schenen. Wanneer is de rustdag?

Unknown zei

Lieve Ton,
Wat kun je toch prachtig schrijven. En door de mooie foto’s zou ik me zelf in jouw schoenen kunnen verplaatsen.
Toch mooi dat er bijna altijd hulp is voor jullie vragen. Ook hier zijn de nachten frisser en is het vroeg in de ochtend vochtig.
Maar alle momenten in een etmaal hebben hun charmes. Ik kan van bijna alle momenten goed genieten.
Doe de hartelijke groeten aan Rick en veel plezier met het vervolg van jullie tocht.
Ik volg jullie op de voet!

Een stevige omhelzing stuur ik jullie uit Swalmen.
Lilianne.

Anoniem zei

Wat een geweldig avontuur beleven jullie! Ik geniet elke dag met jullie mee :)

Groetjes Carla

schrijfselsvanmij zei

Een vriendin van me woont in Johannisberg, mooie omgeving daar aan de Rijn!

ben van bommel zei

op de muzikale wijze van:"een reisje langs de Rijn,Rijn,Rijn'...Even serieus boys: water!....en van regens en rivieren,plassen en meren,wielen, en wakker worden, wezen wandelen,arriveren en even 'zijn',elke keer wederopstandingen en dus ook als het wel eens wat lastig(er) wordt,al ontmoeten jullie doorgaans(sic) veel medeleven,verrassend verzorgende aandacht en andere vriendelijk-spontane multifunctionele medewerking; zélfs onderdak bij daklozen, iets wat Ton dan altijd mooi in krachten bundelt met de slogan 'UNIVERSUM'....
Vandaag zagen wij in het lange-afstand zwembad van Tarbes, onder de 'Romeins-Pauselijke rook van Lourdes'dus,een écht wonderlijke soort 'maat-nemen', niet de van jullie roemruchte 'stappenteller'maar de diverse badmeesters aldaar werden door de dames-collega'sop álle plekken (nou ja, 'me-too'laat dat niet toe) met een maat-lint opgemeten, want ook voor hen is dat weten, en ook dát werd genoteerd.
Water, historische jaagpaden, wein,weib und gesang, en dan voornamelijk 'zingen'zullen jelui langs Rijn's wegen ook wel eens, in deze vorderende 'zomer-steeds-lomer'; langzaam en wellicht wel wandelend richting het daverende water van 'Schaffhausen'....
Onze bewonderenswaardige lange-afstand 'randonneurs': Ben en Evert zeggen vanuit het Zuid-Franse: "sie schaffen dass!, et chapeau bas!"......

Margreet zei

Geweldig leuk weer geschreven lieve groetjes van de sleutels

Margreet zei

wat een leuke dag was het weer .
en fijn dat we mogen mee kijken
lieve groetjs Jos en Margreet