Laten we wat gaan doen.
Eigenlijk is het altijd hetzelfde als een gast weg is: we zijn dan gewoon wat uit ons doen. Vervelen ons een beetje en hebben eigenlijk ook nergens echt zin in. Dus gaven we onszelf een schop onder het achterste en liepen naar Acebuchal voor een taartje.
En wat voor een. De mannen in de bediening gingen helemaal los. Zo mooi opgediend hebben we ze nog niet gezien. Wel waren ze lekker als altijd.
Bij thuiskomst ging ik meteen door voor boodschappen aan de kust. Eigenlijk gaat het me nooit om de boodschappen maar om de containers. Ook al zijn die boodschappen wel van belang want er staan morgenavond drie logees op de stoep en daar haalde ik wat snoeperijen voor in huis. Dat moet zo kort mogelijk voor aankomst omdat anders de kans aanwezig is dat een groot deel van die lekkernijen op is voordat het bezoek arriveert.
Anyway.
Bij de container stond een soort bankje. Das best een leuk ding. Zou ik? Of niet? Omdat het best een zwaar meubeltje was besloot ik het mee te nemen en het op te knappen op de manier die ik zag bij Rejoez in Den Helder. Opnieuw schilderen, eventueel een stukje tekst er op en een fleurige nieuwe bekleding. Meteen schoot me de titel te binnen van een toneelvoorstelling die vorig jaar op posters stond en die we weken lang te pas en te onpas citeerden: Desnudame alma. Zoiets als, ontdek mijn ziel of leg mijn ziel bloot. Misschien kom ik de ziel van het bankje wel tegen dacht ik poëtisch. Waar het heeft gestaan of wie het heeft gebruikt. Vind ik ergens een jaartal of initialen maar als het niks is hak ik het in stukken en gaat het in de kachel.
Thuis eerst maar van alle kanten bekeken. Het lijkt wel teakhout.
En onder de bekleding zit volgens mij de originele nog.
Het bovenstuk zat weliswaar vastgespijkerd maar was zo los. He! Oorspronkelijk zaten er dus scharniertjes aan.
En het onderstel bevat een raar gevormd gat.
En het onderstel bevat een raar gevormd gat.
Rick, heb jij een idee wat dit voor soort stoel is?
Een postoel of een bidet.
O.
Zo. De ziel is dus ontbloot. Nu maar eens kijken wat ik er mee kan of wil gaan doen.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
En, ga je het bankje houden?
Je hebt me trouwens geïnspireerd om te mulchen.bijna de hele moestuin is inmiddels bedekt en ben ook de siertuin aan het doen.
Groetjes
Christine
Hoi Christine, Ben blij dat ik je heb kunnen inspireren. Maar nog meer dat het moeder aarde goed doet. Van dat bankje weet ik het nog niet. De vrienden die vandaag zijn aangekomen vonden het in ieder geval een mooi bankje. Met groeten Ton
Schoon bankje - er valt zeker wel iets van te maken / mee te doen. Even bewaren en ideeën laten rijpen kan nooit geen kwaad - éénmaal kapot gezaagd is er niets meer mee te doen behalve opstoken.
Hoi Marc, Kapotzagen zal ik niet doen. Daar is het te mooi voor als ik niet weet wat ermee te doen zal ik het terugzetten. Met groeten Ton
Een reactie posten