Ook al is het veel van hetzelfde: er moet geoefend worden voor de Nijmeegse. Dus deden we een rondje van 28 km via het lekkere taart restaurant richting Frigiliana en dan over de oude Granadaweg naar Torrox en dan via een onverhard pad naar ons huis.
Prachtige dromerige wereld zo ‘s morgens vroeg.
Wel zagen we al een paar Engelse ladies die met glazen champagne in de hand in een gazebo naar de tv zaten te kijken.
That’s early, riepen we en ze antwoorden dat ze dronken op Het huwelijk.
Ze hadden al veel lol. Ik vroeg me af ze de daadwerkelijke huwelijksvoltrekking wel helder zouden zien.
Al jaren lopen we langs deze ruïne maar nu moest ik een foto maken omdat de gedroogde grassen zo prachtig zilver oplichtten tegen de verweerde muur.
Met de droogte van de afgelopen jaren zien we overal waterdepots uit de grond schieten. Denk trouwens niet dat het daardoor minder droog wordt.
In het natuurpark was het heerlijk stil. Nou, uh , stil. Het was een drukte van belang met al het gekwetter van de vogels.
In het natuurpark was het heerlijk stil. Nou, uh , stil. Het was een drukte van belang met al het gekwetter van de vogels.
Soms vergeet ik het gewoon maar vorig jaar zag ik ze ook. Iris xiphium. Het heldere blauw springt er duidelijk zichtbaar uit tussen de verdorrende vegetatie. Als zoon van een bollenkweker zal ik komende wandelingen maar eens kijken of ik zaad kan oogsten.
En dit alles bijna in onze achtertuin.
Veel soorten distels maar deze helder gele vallen wel het meest op. Het spinnetje trouwens ook.
Er stroomt nog steeds water in de rivier.
Het is een prachtige en afwisselende wandeling maar toch beginnen we het na een km of 20 meestal wel een beetje zat te worden. Eigenlijk hoofdzakelijk het klimmen en dalen. Zo staat ons huis op 500 meter hoogte. Vandaar dalen we af naar ongeveer 300 meter, stijgen naar 600, zakken naar 150 om vervolgens weer te klimmen naar 500 meter.
Het dal in de verte is het laagste punt van vandaag en we kwamen over de pas in het midden van de foto.
En we moeten langs de huizen boven op de kam.
Duidelijk is dat we van die zeven molshoopjes in Groesbeek geen last gaan ondervinden. Net als van de juli warmte.
Het was de hele dag een beetje klam en uiteindelijk viel er wat regen. Net niet genoeg om het terras echt nat te laten worden maar...
wel genoeg om pannenkoeken te eten want dat is traditie in De Klompen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten