Duizenden kleine wolkjes in de lucht vanmorgen vroeg.
En de opgaande zon maakte er kunstwerkjes van.
De Pijnbomen worden al best wel groot en dan ontstaat er bij mij een dubieuze drang naar snoeien. Een paar dagen geleden kon ik daar zonder wroeging aan toegeven. Vorig jaar al zag ik dat er in enkele bomen een dubbele kroon lijkt te ontstaan en omdat dat volgens de boomchirurgen een geldige reden is zette ik de zaag erin.
De gele pijl geeft de hoofdstam aan. De rode is een zijtak die parallel naast de stam omhoog groeit.
En die is er nu uit.
Hoe hoog worden pijnbomen eigenlijk, vroeg de gaste.
Tijd om wat te lezen en wat las ik tot mijn verbazing.
“ Het verschijnsel dat de zijscheuten even snel groeien als de topscheut, veroorzaakt de parasolvorm”
Oei. Dan heb ik de parasol in de kiem gesmoord. Gelukkig “deed” ik maar een boom.
En ze kunnen wel tot 30 meter hoog worden maar dan moeten ze wel in een bos staan. Solitaire exemplaren blijven veel lager, gelukkig.
Ook las ik dat de mannelijke bloemen hoofdzakelijk in het onderste deel van de boom zitten. Het zijn die bruine dingetjes aan de basis van de nieuwe uitlopers.
De vrouwelijk wat meer bovenin. Zie het kleine geelgroene bolletje. Daar worden de pijnboompitjes dus gevormd. Wordt wel lastig plukken in de toekomst.
Al doende leert men.
Toen we hier vorige week aankwamen deed de buitenkraan het niet. Zal wel vol kalk zitten, dacht ik. Dat is geen gekke gedachte want het water is zeer kalkrijk.
Eerst draaide ik het Gardena koppelstuk van de kraan af. En toen zag ik het al: verstopt. Niet van de kalk maar dicht gemetsteld door een bij.
Dit is het uitloopstuk van de kraan.
En deze hoeveelheid stuifmeel kwam er uit. Het zwarte stukje is het afsluit propje.
Volgend projectje wordt een insectenhotel. Want de bijen kunnen wel wat hulp gebruiken.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten