vrijdag 23 maart 2018

Alleen op de wereld

Deze spin, zal ik hem Remie noemen? huist al zeker zes weken in de nabijheid van het kunstwerk. Soms is ie even uit beeld en zit hij er achter.


Maar dit is zijn favoriete plekje. 

Het is in ieder geval geen spin in een web.

En zo voel ik eigenlijk ook een beetje: als een spin zonder web. 
Gisteravond heb ik mijn FB account gedeactiveerd. Geen probleem maar vannochtend was ik via mijn Ipad wel heel snel klaar met mijn rondje door de wereld. In de loop van de dag voelde het aan alsof ik afstand had gedaan van iedereen die me dierbaar is. Bijna alsof Rick en ik de enige overlevenden zijn van een atoomaanval. (Klinkt wel heel dramatisch)
Ik miste het kopje koffie van Patricia, de leuke dagspreuk van Yvonne, de reacties op mijn blog, de groententuin info van Valentin, de tekeningen van Beatrijs op Texel, foto’s van de terugreis naar Spanje van Monique en Albert, de verhalen van Anne, de ochtend foto van Edwin (ook al kwamen die de laatste tijd wel wat minder frequent voorbij, en zo nog een heel scala aan gewone dingetjes die leuk genoeg zijn om te weten.



In ieder geval moest ik mezelf bezighouden en dat viel nog niet mee. Normaal gesproken tutter ik zonder problemen een dag vol in de tuin maar het was vandaag koud en winderig. Kijk, en dat mis ik dan ook want op FB zou beslist iemand iets over het tegenvallende weer of de prachtige lenswolken hebben geschreven. Dus dat doe ik dan zelf maar.


Ik vind ze in ieder geval prachtig buitenaards zelfs ook al zitten ze de zonnestralen danig in de weg. 


Die mooie lange gladde golvende wolkenranden doen me denken aan de vlekken op Jupiter.



Nou ja. Om de tijd te doden las ik Gebr. van Ted van Lieshout en ging meteen daarna door met De Japanse minnaar van Isabel Allende. Tussendoor reed ik speciaal naar de kust om een plak chocolade te kopen en een pak koekjes. Verdriet dient ver-etend vergeten te worden tenslotte.

Een ander zaak die ons bezighield. 
Toen we gistermiddag thuiskwamen zag ik water glinsteren op het terras van de buren. He, dat is niet normaal dus gingen we op onderzoek uit. En ik denk dat het wel een van je ergste nachtmerries is: lekkage. We hoorden in het huis water kletteren en zagen dat het onder de voordeur naar buiten kwam. En dan heb ik het niet over een druppeltje. Snel de buren gebeld en zo konden we de hoofdtoevoer afsluiten. 
Zij zijn direct vanuit Nederland hier gekomen om de schade in ogenschouw te nemen en te herstellen. Ik kan niet anders zeggen dat het er vreselijk uitzag. Waarschijnlijk heeft het al een paar dagen gelekt en de schade is groot. Niet alleen de buren maar ook wij waren geschokt. Je wenst dat echt niemand toe.



Natuurlijk zijn er ook leuke dingen: zo bloeit de eerste Fresia die zo onbeschrijfelijk heerlijk geurt, vond Rick tijdens de lekkerstetaartwandeling een passende wandelstok, probeerde ik toch nog maar een keer of de vaatwasser het weer wilde gaan doen (vorige maand vertikte hij het ineens) en ja, dat deed ie en hadden we na het koor een leuke lunchafspraak. Ook zijn de eerste afspraken gemaakt voor de maand april als we in Den Helder zijn.

Met groeten Ton






16 opmerkingen:

Marthy zei

Ik vindt je heel moedig om met Faceboek te stoppen, Ton. Ik twijfel nog, terwijl ik er eigenlijk niet veel op kijk. Maar ik verlies dan bepaalde contacten.....

Ton zei

Hoi Marthy, Ik vond het ook wel een stap. En ja, je verliest contacten en hits op je blog. Zo heb ik nu pas 6 hits terwijl ik er via FB al wel een stuk of 40 gehad zou hebben.

Margriet zei

Indrukwekkende luchten !!!!!

Ton zei

Hoi Margriet, Ze zijn inderdaad prachtig en ik hoef er niets voor te doen.

Mitch zei

Beste Ton,

Ik heb je net gevonden en niet door FB, dus... Goeie beslissing.
Rond 2 jaar geleden heb ik ook met die ding gestopt.
Ik ga je posten in de toekomst wel volgen.

Groeten,

Mitch

Dufraing Marc zei

Ik heb je blog ook gevonden zonder FB maar gebruik t zelf nog wel. Twijfel is er voldoende maar, net zoals jij, denk dat er toch een aantal contacten wegvallen. Is een prima medium om op afstand een aantal mensen (familie, vrienden, ex-collega's,...) te volgen en te zien (een beetje toch) wat er in hun leven gebeurt. Ook de verschillende groepen (Moestuinieren, Velt) zou ik dan kwijt zijn alhoewel 3/4 van wat er verschijnt helemaal niet door mij gelezen wordt. Ik blijf nog twijfelen .....
Hier in zuid frankrijk komt de lente ook stilaan naar boven alhoewel het er nu de volgende dagen weer regent - dus nog geen tuinwerk maar nog wat bouwwerkzaamheden.
grt

Ton zei

Hoi Mitch, Leuk dat je me hebt gevonden. Ik heb mezelf aangemeld bij MeWe. Eens kijken wat dat biedt.

Ton zei

Hoi Marc, Het levert ook weer dingen op: meer reacties op het blog. Ik blijf zeggen dat het idee van FB geweldig is. Het is makkelijk om er contact te hebben en mensen te ontmoeten. En ja van die FBpagina’s mis ik de info echt wel. Hier lijkt het voorjaar ook nog war ver weg. Het is te koud voor de tijd van het jaar en het stormt als een gek op het moment. Succes met de bouw activiteiten.

-paul zei

Dat afscheid van FB doet me denken aan het lied van
Robert Long: Even flink zijn

Ton zei

Hoi Paul. Ach ja. Robert Long. Grijsgedraaid heb ik die. Het verbaasd me altijd hoe snel we ons als mensen kunnen aanpassen. Dus ben ik nog ff flink en met een paar dagen is het klaar. Het voordeel van FB loos leven is dat er meer reacties op het blog komen. Met groeten Ton

jan zei

Hier zijn de Fresia`s al bijna uitgebloeid kan toch niet aan het weer liggen die paar km

Ton zei

Hoi Jan, Vorige week zag ik op FB via Spanish gardening verschillende berichten over al of niet uitgebloeide fresia’s. Het hangt meer af van de plaats waar ze staan en of ze al wat langer op dezelfde plaats staan. Bij mij staan ze vol oo de win, in een bak en pas voor het tweede jaar.. inmiddels heb ik de witte bloem naar binnen gehaald want buiten waaide hij volledig tot snot en nu ruikt het binnen goddelijk.

Anoniem zei

Gevonden! ��
Christine

Ton zei

Hoi Christine, Het is tegenwoordig moeilijk om níet gevonden te worden. En het is leuk om gevonden te worden, dus welkom.

Johanna zei

Hoi Ton,

Zo blijkt een virtuele vriendenkring toch wat met je te doen, dat ervaar ik nog steeds met mijn ( soms slechts wekelijkse ) rondes langs mijn favoriete blogs, ooit begonnen toen we onze finca in Baix Ebre gingen kopen. Aan FB begon ik nooit, en dat kostte moeite, zeker toen bleek dat mijn blogvrienden steeds meer via FB gingen doen en ik van alles mistte. Nu komen jullie weer terug op het blog!
Door mijn dubbele leven in NL en Spanje, met drukke baan nog in NL, lees ik minder dan ik zou willen, en reageren lukt al helemaal niet als ik s’ avonds total loss terug kom, maar weet dat ik enorm geniet van je blog. Zó bijzonder! Voor mij vaak de wezenlijke zaken waar we mee struggelen in het leven. En die tuin en natuur! Ik probeer te verdragen dat ik te weinig in Spanje ben om te creëren. Ik koester mijn kleine minituintjes aldaar, gestart door Paco, de vorige eigenaar. En helaas, in Baix Ebre in het micro klimaat van onze vallei, hebben we nog geen 50 % van jullie regen. Ik leer dus steeds meer van vetplanten te houden.
Dank je wel!
Hartelijke groet, Johanna

NB: die ochtend foto’s van Edwin mis ik ook al zo lang!

Ton zei

Hoi Johanna,
Dank voor je reactie. Dat is nu ook zo kenmerkend voor de mens: dat we ons kunnen inleven in een ander. Dat werkt niet alleen via boeken maar ook met zoiets als FB en blogs.
Dank ook voor je compliment over mijn blog. Ik neem aan dat de toekomst brengt dat je vaker of langer tijd in Spanje zal kunnen zijn en dan gaat dat creëeren beslist goed komen ook al is de neerslag nog minder dan hier. Ik probeer zo veel mogelijk info te vinden over droogte tolerante planten en daar zijn er een heleboel van ook al zijn ze niet altijd gemakkelijk te verkrijgen. En een tip: maak schaduw dmv bomen.
Met groeten Ton