Ongeveer 4 maanden geleden kreeg Rick ruzie met een dame in de sportschool. Het mondde uit in stekeligheden en grauwen.
Toen hij die avond thuiskwam had hij een slecht gevoel over hoe hij dat had aangepakt. Nadat wij daar samen over gesproken hadden heeft hij de volgende keer dat hij haar zag zijn excuses aangeboden.
Zij reageerde daarop door te zeggen dat ze er ook over had nagedacht en eigenlijk in eerste instantie niet goed begreep waar Rick zijn heftige reactie vandaan kwam maar zich later realiseerde dat ze wel heel drammerig was geweest.
Sindsdien groeten en spreken zij elkaar op vriendschappelijk wijze.
Vandaag. Sportschool. Ik zie dat Rick en zijn vriendin, zo noem ik haar omdat ik niet weet hoe ze heet, zeer geanimeerd staan te praten.
Ze vroeg aan Rick of het klopte dat zij hem had gezien bij het concert van Blair. Dat klopte.
Ik zing in Blair, zei Rick
Dat is toevallig, antwoordde ze , mijn man ook.
Wie is je man?
Erik.
Oh, mooie Erik ( niets van gelogen )
Dat zeggen er wel meer, antwoordde ze.
Nou ja, daarom zitten we op het koor! (geintje)
Dit gesprek had nooit kunnen plaats vinden als beiden niet de bereidheid hadden gehad om naar het eigen gedrag te kijken.
En het is altijd goed om iets uit te spreken. Doe je dit niet, dan kom je het altijd weer een keer tegen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten