Gisteravond zongen we vijf liederen tijdens de mis in de kerk van Cómpeta.
De pastoor had er van tevoren geen ruchtbaarheid aan gegeven om het zodoende een verrassing voor de vaste kerkgangers te laten zijn.
En….het werd zeer gewaardeerd door de gemeente. We kregen veel complimentjes en een vet applaus.
Omdat de kerk aan het plaza ligt waar alle restaurants en bars zijn, dronken we met een flinke groep zangers nog een drankje.
Helemaal leuk.
En na zo’n kerkbezoek is er dan vandaag weer een ouderwets ‘zondags gevoel’ waar niets hoeft en van alles mag.
Het begon net een beetje op te ruimen in de pottenverzameling maar ineens staan er weer zeven nieuwe in de schaduw bij de voordeur.
Waar komen die vandaan?
Uit het schaduwtuintje dat ik een paar jaar geleden maakte. Dat moet weg vanwege de nieuwe watercontainer. Het is namelijk de beste plek om die daar neer te zetten. Vlak naast het bestaande depot en in de schaduw van de cipres en de metrosidero.
Afgelopen week gingen we naar een bedrijf dat die dingen maakt. We kregen info en wat mogelijkheden waar we zelf nu niet direct aan hadden gedacht betreffende het aansluiten van de nieuwe met het oude waterdepot. En een mogelijkheid om van buiten te zien hoe vol het depot is.
Nu willen we het depot niet te hoog hebben maar toch een flinke hoeveelheid water kunnen opslaan. En hoogte gaat altijd samen met diameter.
Dus willen we zo breed mogelijk maar niet zo breed dat een van de bomen wegmoet.
Het begint dus allemaal met een vlak stukkie grond.
Tja, dan moet er eerst gegraven worden en waarschijnlijk ook nog wat gehakt om te zien hoe veel ruimte er beschikbaar kan komen en dan ook het liefst nog dat de depots op het zelfde niveau staan.
En daar is de zondag dan een mooie dag voor.
Bij de gele pijl in bovenstaande foto stond een stapelmuurtje van kleine stenen. Die kon ik mooi hergebruiken om de sleuf in de weg dicht te leggen.
Een klus komt echt nooit alleen.
De bruine stenen rangschikte ik in de sleuf en vulde de gaatjes op met grijs grind. Bewaterde het geheel en reed er tig keer met de Panda overheen. Het lijkt stevig te liggen.
Het zand dat morgen bij het afgraven vrijkomt kan dan voor een deel in dit vak. Hier staan de wormenhotels maar omdat de grond er afloopt staan die scheef. Daarom maakte ik een randje en met het zand kan ik het dan netjes vlak maken.
Maar dat is voor morgen.
Met groeten Ton
7 opmerkingen:
Wat een werk. Maar alles met een goed doel en verbetering in het vooruitzicht.
Zo zeg, een behoorlijke klus. Succes ermee.
Hoi Mieke en Emie, Een flinke klus maar ik doe het plezier ook al is soms wel jammer dat ik wat ik eerder maakte weer moet afbreken. Met groetenTon
Als kind vond ik zondag een vreselijk saaie dag, zeker als het slecht weer was. Met mooi weer kon je dan nog buitenspelen. We gingen natuurlijk ook wel eens een dagje uit, of even uitwaaien op strand. Nu zou ik soms willen dat er meer zondagen in de week waren, dat gevoel van lekker niets moeten, doen waar je zin in hebt. Heerlijk! Jij bent goed bezig Ton, leuke klus!
Hoi Mevrouw Niekje, Ik herinner me zondagen nou ook niet direct als de meest opwindende dag van de week. Vond ze saai terwijl dat nu juist is wat ze nu zo fijn maakt. Eigenlijk lekker niks anders doen alleen waar je het hoofd op dat moment naar staat. Met groetenTon
Hi Ton, ik zie je al met de Panda heen en weer rijden om het pad steviger te krijgen. Het wordt mooi allemaal, maar je bent er dan ook altijd mee bezig. Heel bewonderenswaardig.
Hoi Yvonne, Dank. Ik gebruik alles om het beste resultaat te krijgen en het liefst zo makkelijk mogelijk. Met groetenTon
Een reactie posten