zaterdag 24 maart 2018

In de schoot geworpen

Ik weet het: voor een goed resultaat is liefde en aandacht nodig.
Maar soms krijg je het gewoon in de schoot geworpen.

Om zoete aardappels te verkrijgen is het beter om eerst ‘slips’ te kweken. Daarvoor zet je zoete aardappels voor een deel in het water zodat ze wortels gaan maken en uitlopers. Als die uitlopers groot genoeg zijn snijd je die los van de aardappel en zet die in water zodat ze wortels gaan maken. Als dat eenmaal is gebeurd kan je ze oppotten en later in de tuin zetten.

Voorwaar nogal een proces.
Een langdurig proces en na weken wachten en verzorgen zijn de eerste kleine uitlopertjes aan één aardappel verschenen. Een aardappel is verrot en twee anderen doen niets.


Tijdens mijn rondje struinen in de containers vond ik......... zoete aardappels en wat voor aardappels. Sommigen wogen bijna een kilo en de helft had al uitlopers. 
Ik plantte ze in de tuin om ze verder te laten uitlopen en wil dan de uitlopers zoals de bedoeling is in het water zetten.

Het stormde vandaag dat het een lieve lust was, niet helemaal mijn weer dus dus zat ik lekker binnen te lezen. Dat kan ik best wel lang volhouden, zeker met een leuk boek maar aan het einde van de middag word ik dan onrustig. Eigenlijk meer ontevreden.
Tijd om wat calorieën te verbranden en een rondje te gaan wandelen.



De Lavandula stuchas bloeit elk jaar maar dit jaar staan ze er werkelijk fenomenaal bij.


En dit is onze kronkelige toegangsweg.



De druivenstruiken worden op het ogenblik gesnoeid. De foto is niet scherp maar te zien is dat er een druppel in het midden aan het takje hangt.
In Nederland mag je na januari geen druiven meer snoeien omdat de wonden dan gaan bloeden omdat de sapstroom al te krachtig op gang is gekomen. 
Het verbaasde me dan ook om te zien dat aan alle gesnoeide takken druppeltjes sap hingen.


En bijna weer thuis kregen we een grandioze blik op de altijd veranderende kleuren van de Mediterranee.


Met groeten Ton










2 opmerkingen:

Margriet zei

Wat wonen jullie daar toch prachtig.....

Ton zei

Dank Margriet. Wij zijn ons er vaak van bewust maar het wordt soms toch ook ‘gewoon’. Maar als we gasten hebben kijken we altijd door hun ogen met frisse blik naar de prachtige omgeving.