Gelukkig was onze starttijd om zes uur en... mazzel als altijd was het toen droog.
Hier wel een dreigende lucht die geen tien minuten later een flinke bui losliet. Daarvoor hadden we onze plastic schapenponcho's voor. Die had Rick gekregen bij zijn Texelse afscheid.
Dan kan je dag toch niet stuk.
Ook vandaag heb ik niet gesnoept. Dat is maar goed ook als je leest dat er best wel veel wandelaars zijn uitgevallen vanwege buikvirus dat waarschijnlijk veroorzaakt werd door besmet voedsel dat aangeboden werd.
Dus was ik best wel hongerig en kregen we opnieuw een heerlijk dinner. Zo lekker dat ik mijn bord wilde uitlikken. Daar moest natuurljk wel een foto van gemaakt worden.
Geen blaar erbij en heerlijk gelopen. Nog maar een daggie.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten