vrijdag 28 juli 2017

En dan is een parapluutje wel zo lekker

Een aanplakbiljet op het huisje met de watermeters. Of iedereen zo vriendelijk wilde zijn om voor 31 juli met de aangegeven papieren bij het kantoor van Patalamara wilde komen. Patalamara is de cooperatie die voor het agrarisch gebruikte water zorgt. In de campo is geen waterleiding maar alleen van dat bevloeiings water. Dus hebben wij ook van dat water dat trouwens uit de bovenloop van de rivier wordt gepompt en goed drinkbaar is. Wel kalkrijk.

Zo stonden wij dus vanmorgen met de aangegeven papieren op het kantoor.
Escritura, commandeerde de dame achter het loket. (Escritura zijn de eigendomsbewijzen van onroerend goed)
Die hebben we niet mee want dat stond niet op het opgegeven lijstje.
Weer buiten op straat keken we beiden bedrukt.
Wat is dat toch dat je je een onmondig kind voelt als je met de Spaanse burocratie te maken krijgt.
Maar het is dan weer geen probleem om ergens volgende week terug te komen want de dame zei: ach die datum maakt niet uit. No te preocupe.

Dus besloten we wat te drinken op het plein waar honderden parapluutjes beschermen tegen de zon.




Ach en dan is het eigenlijk helemaal niet zo erg om nog een keertje terug te moeten.

Met groeten Ton




Geen opmerkingen: