Een mooi concert, het vrijheidsvuur dat door fietsers uit Wageningen was gehaald, gratis koek en koffie, de hele dag zon en een traantje weggepinkt bij het Wilhelmus. Wat wil een mens nog meer?
Wel lekker relaxed zo'n eiland. Alles gaat nog gemoedelijk. Ik vond het leuk om een goed concert te horen, keurig op een podium en dan zo'n bordje met openbaar toilet erboven.
Wij stonden bij een dranghek met een soort van terrasverwarmer er achter, te luisteren naar de fanfare. Ineens ontstond er geroezemoes en werd er geroepen dat de fietsers er waren met het vrijheidsvuur. En ja hoor daar kwamen een paar wielrenners met een fakkel. De burgemeester stapte het podium op en hield een toespraak tot het publiek en de fietsers. Daarna pakte ze de fakkel over en liep naar de brander. Daar stond inmiddels een wat nerveuze man. En wat wij ervan begrepen was dat de brander op slot zat en er geen sleutel was. Dus kwam de burgemeester met de fakkel maar de vlam kon niet worden onstoken. Dan eerst nog maar een keer het Wilhelmus. In de tussentijd was de sleutel er en kon de vlam worden ontstoken.
Gewoon, in alle vrijheid.
Met groeten Ton
Ps, deze foto stond een paar dagen later in de Texelse courant. Wij staan rechtsachter het jongetje met de blauwe jas en staan te juichen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten