Aotearoa

Texel: het leek Nieuw Zeeland wel vandaag. Over het hele eiland hing een grote langgerekte hardnekkige, weliswaar geen witte maar toch, wolk.




Prettig voor de wandelaar want te warm werd het niet. En omdat we de eerste officiële Nijmeegse training wilden doen hebben we niet gemopperd. Velen deden dat wel want een ijsje op een bewolkt terras is eigenlijk best wel oncomfortabel. Zeker met een buiten temperatuur van een graad of dertien en een matig windje.


Maar wij hebben een heerlijke dag gehad. Eerst langs de dijk. Nou ja, eigenlijk de hele dag langs de dijk gelopen maar het eerste stuk aan de Waddenkant. Zon boven zee en ik raakte maar niet uitgekeken op die prachtig blauwe kleuren. Ooit heb ik een serie aquarellen gezien van de Wadden. Ik herinner me dat ik ze toen een beetje flets van kleur vond. Maar nu begreep ik ze met terugwerkende kracht.












Wat is toch die schittering aan de horizon?









Vanachter de dijk gemaakt.









Bijzonder om te zien hoe de bruine kleur van het zand terugkomt als bruine vlekjes in het water. En dan die stokken die in het water staan. Ze lijken wel in de lucht te zweven. Nu pas wordt duidelijk waar de horizon zich bevindt.









We hebben ook een paar stukken aan de binnenkant van de dijk gelopen. Daar heb ik maar een foto van want dat lijkt wel heel erg op de polders en bloemenvelden rond onze normale woonplaats. Wel kwamen we de soms nog smeulende resten van de Mijerblis tegen die afgelopen donderdag heeft plaatsgevonden.












De kwade geesten zijn verjaagd.







En schapen. Wat een berg schapen en lammeren. Wat is dat voor en raar schaap? vroeg Rick.


Ik dacht aan myxomatose maar volgens Rick komt dat alleen bij konijnen voor.


Volgens mij is het familie. Zeker als je de hoeveel lammetjes te ziet.









De wandelschoenen dan? Ze zijn niet alleen heel lelijk maar ik heb ook een blaar.




Met groeten Ton