De voorkant van het huis is geschilderd. Snel? Ach, laten we zeggen dat het gewoon gezellig was.
Heeft u nog eieren te koop?
Ja hoor, antwoordde ik vanaf de ladder en maakte aanstalten om naar beneden te komen.
Moet u daarvoor helemaal naar beneden komen?
Acht kippetjes leggen niet zoveel eieren dat ik daar iemand voor in dienst kan nemen, antwoordde ik ad rem, haalde de eieren en rekende één euro af.
Ik zie dat u een Jakobsschelp aan de muur hebt. Bent u naar Santiago gewandeld.
Na een half uur kwam er een einde aan het gesprek en heb ik een afspraak om een keer wichelroede te lopen op het terrein van de Kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
Vijf minuten later.
Kan ik eieren kopen?
Natuurlijk.
Na de transactie vroeg ze, een beetje out of the bleu, of ik courgettes had.
Ja, ik heb zes verschillende soorten maar niet allemaal geven ze vruchten.
O, u heeft er dus voldoende. Ik wilde u er één geven.
Vervolgens hadden we een gesprek over groentetuinen.
Toen ik vertelde dat ik voor het eerst bietjes had gezaaid en dat ik nu van die rare platte bieten heb en niet van die mooi ronde.
O, maar dan heeft u de.....( ben de naam vergeten die ze noemde). Die zijn heerlijk hoor. Maar kan ik je dan blij maken met gele bieten?
Dus hangen er binnenkort gele bietjes aan de poort.
Ook dit gesprek duurde wel een half uur.
Ik moest vervolgens nog haast maken om het af te schilderen voordat de zon aan de voorkant ging schijnen.
Heb een heerlijke dag gehad.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten