Bewaar je wel de oude kranten als ik in Spanje zit?
Dus zat ik vandaag in het NRC van 4 november een artikel te lezen over wilskracht. Helemaal mijn onderwerp omdat ik, eufemistisch gezegd, nogal makkelijk opgeef. Of het nu gaat over de kracht die ik op de fiets zet bij het spinnen tot de lengte van de wandeling met Egbert. Van het volledig lezen van een artikel in de krant tot het eten van één koekje. Ik heb de sterkte van een 'nat vloeitje'.
Het artikel betreft een bespreking van het boek van J Tierney en R Baumeister: Willpower. Rediscovering the Greatest Human Strength.
"Uitgebreid en onverstoorbaar stond de ontdekkingsreiziger Henri Stanley zich iedere morgen te scheren.
In het hart van het laat 19de-eeuws Kongowoud, te midden van verschrikkelijke ontberingen, in een junglekamp vol zieke en stervende kameraden. Vaak met een bot mes, soms met koud water, maar iedere morgen: vaste prik. Waarom? Direct nut had had dat scheren niet. Die dagelijkse scheerbeurt was belangrijk omdat wie de kleine doelen in het leven negeert, nooit toekomt aan grote daden. Orde en netheid maken het hoofd leeg voor andere dingen. Wilskracht en doorzettingsvermogen ontstaan niet uit heroïsche inspanningen, maar uit ordelijkheid en routine".
Ieder mens heeft een beperkte hoeveelheid wilskracht. Als we die verbruiken bij zoiets onbenulligs als: zal ik me wel of niet scheren, wel of niet een lange wandeling met de hond, blijft er onvoldoende over voor de belangrijker zaken. (Wat dan belangrijk is, is voor iedereen verschillend.) En je gaat dan tegen belangrijker zaken enorm opzien. Liever nog even de krant lezen of nog een kopje thee drinken.
Het artikel is en bevestiging van een gesprek dat ik 30 jaar geleden had met mijn "tweede moeder" waarin ze zei dat de jeugd het tegnwoordig maar makkelijk had want die kon doen wat ze wilde. Zijzelf had maar te doen wat haar ouders haar zeiden. Daar tegenin bracht ik dat de jeugd welliswaar veel keuzes heeft maar van daaruit allerlei beslissigen moet nemen en dan ook nog de goede, wat het niet makkelijk maakt.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Volgens mij zijn wilskracht en iets willen twee volkomen verschillende disciplines.
Ga maar eens onderzoeken hoe belangrijk 'EGO' voor een mens is.
Wat telt? Wat is belangrijk voor jou? Gezien worden of gewoon zijn?
Goed doen en daarin gezien worden? (Maar daar moet je wel wat voor doen. Wilskracht???)
Of gewoon 'goed' doen?
Wat leg je jezelf op en .... waarom eigenlijk?
Wat willen we nu eigenlijk graag en waarom?
Boeken kan je er over schrijven!!!!
Denk inderdaad dat het leven op een bepaalde manier gemakkelijk was vroeger: je hoefde niet zelf te denken, als je deed wat je moest van ouders, school en vooral kerk was het goed.
Nu moet je zelf bedenken wat goed is, wat niet en dat valt niet altijd mee.
Als ik heel moe ben wil ik terug naar vroeger, maar meestal niet..
Een reactie posten