Meneer Van Hoogen is een actieve man van 82 jaar oud. Schaatst in de winter op de ijsbaan en doet toertochten op natuurijs, met een vriend gaat hij één keer per jaar een week wandelen.
Hij doet allerlei klussen voor familie en bekenden, is onderhoudend en vriendelijk. Aan niets kan je merken dat hij ook veel nare dingen heeft meegemaakt. Zijn zoon heeft een ongeluk gehad is verlamd en zit in een rolstoel, zijn vrouw is voor zijn ogen dodelijk verongelukt.
Toen ik hem vanmiddag sprak onstond er een 'echt' gesprek.
Maar hoe kan het dat u zo opgewekt bent terwijl u toch behoorlijk wat nare dingen hebt meegemaakt?
- Ik heb van nature een opgewekt karakter dat helpt maar ik accepteer de nare dingen die gebeuren net zo als de leuke. Niet dat ik daar op zit te wachten overigens en de leuke zijn wel makkelijker te accepteren dan de nare.
Dan zit toch verschil in tussen hoe u met de leuke en nare dingen omgaat?
-Ja. In het algemeen vraagt men zich bij leuke dingen nooit af hoe het kan gebeuren of waarom dit je overkomt, dat doet men bij nare dingen wel. Waarom dit ? Waarom zo? Waarom ik?
Ik probeer me deze vragen niet te stellen bij de nare dingen.
Maar kon u dat ook opbrengen toen u uw vrouw zag verongelukken? Dit lijkt me toch vreselijk.
- Ik ben blij dat ik het zag gebeuren.
Dat is bijzonder.. Ik denk niet dat ik dat zou willen zien.
- Als ik kon kiezen zou ik dit ook niet hebben willen meemaken maar omdat ik het heb meegemaakt ben ik blij dat ik het heb gezien.
Hoe bedoelt u dat?
- Juist omdat ik het heb zien gebeuren is er geen enkele reden om wat voor vraag dan ook te stellen. Als ik het niet gezien zou hebben had ik me misschien wel in gedachten voorgesteld hoe het was gebeurd. Was ze direkt overleden of heeft ze geleden? De automobilist heeft zeker te hard gereden of niet opgelet. Ik heb gezien dat mijn vrouw niet heeft opgelet, ze heeft die auto zelfs niet eens zien aankomen en de auto reed niet te hard. In die zin is het voor mij gemakkelijker geweest. Ik hoefde de neiging om vragen te stellen niet te onderdrukken want ik kende de antwoorden.
Dit gesprek had niet op deze manier plaats gevonden als ik niet vanmorgen had geluisterd naar Radio Nostalgia. Daar is deze week het thema 'vraaggesprek'. Eén van de dingen die me is bijgebleven: stel eens een paar vragen voordat je weer over jezelf begint.
Twee dingen geleerd vandaag. Eigenlijk drie: het kan ook simpel.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten