Frank Koerselman

Wat een opwinding in blogland. Dr Frank heeft gesproken in de Volkskrant van zaterdag jongstleden. En wat voelen we ons aangesproken. Op verschillende webblogs verontwaardigde  blogjes met vele racties daarop.

Op de vraag of we in een zijkcultuur leven zegt psychiater Frank: "we leven in een rechtencultuur. De rechten van de mens, van het kind. van het dier. Ik zou er voor zijn om morgen het woord 'recht' door te strepen. Het gebrek aan zelfrelativering, dat is het kenmerk voor deze tijd. Al dat twitteren en bloggen: alsof het er iets toe doet wat jij vindt. Who cares?"
Als de interviewer zegt dat je met dat geblog en getwitter toch niemand kwaad doet, antwoord hij: "jawel. Je neemt ruimte in. Je bent onbescheiden. Je maakt je groot. Het is in de spiegel kijken en denken: gut wat ben ik toch belangrijk. Al die tijd dat je aan het twitteren bent, had je ook nuttig kunnen besteden."

Ik denk dat hij voor een groot deel gelijk heeft. De reden waarom ik blog is niet "omdat ik het zo leuk vind'- dit is namelijk een beschrijving van hoe ik iets doe-maar omdat ik graag wil communiceren en zelfs de overtuiging heb dat ik echt iets te melden heb. Ook zou ik willen dat meer mensen mijn blogjes  lezen omdat ze er iets van zouden kunnen leren.
Maak ik mezelf hiermee groot? Ja, waarschijnlijk wel, Ben ik onbescheiden? Ja ongetwijfeld. Neem ik ruimte in? Ja, ontegenzeggelijk.
Maar ben ik dan wezenlijk anders dan Dr Frank? Mijn  mening is: nee.
We kunnen alle communicatie afdoen als produkten van onbescheiden, grootheidswaanzinnige en zichzelf belangrijk voelende mensen. Want als je als mens niet iets van deze karaktertrekken hebt zit je thuis achter de buis. Dit geld ook voor Dr Frank.Hij wil ook graag laten weten wat hij ervan vind en prefereert de Volkskrant boven het Sexbierumse sufferdje.
Wat  ik graag zou willen vragen aan Dr Frank; hoe relativeert u uw werk en leven? Waar zit uw ' groot, belangrijk en onbescheiden'. Het zou getuigen van inzicht om dit ook in het interview te vermelden, Dit zou wellicht bijdragen aan een betere inleving en daardoor gemakkelijker vertering door het publiek van zijn idee.
Ik ben mij er volledig van bewust dat ik een dominante arrogante hufter ben.- dit naast wat positieve karakter trekken maar die berokkenen me over het algemeen geen schade. Dit bewustzijn zorgt er ook voor dat als ik 's avonds naar de statistieken kijk en zie dat er niemand mijn blog heeft bezocht, ik niet boos ben op de dekselse wereld en evenzogoed weer een stukje schrijf.
Met plezier.

Met groeten Ton