Het "vrijwilligen" ging vanmorgen niet volledig naar wens en toen ik ook nog 29 minuten moest wachten op de dekselse trein in Uitgeest zakte het humeur naar een niveau dat ik al een paar weken niet had gezien. En wie krijgt dan de volle laag over zich uitgestort? Poor Rick.
Hij liet me eerst even uitrazen, maakte vervolgens een broodje en een kop thee en ging daarna de hond uitlaten. Precies wat ik nodig had: eerst stoomafblazen, dan wat eten ( Dik Trom werd altijd humeurig als hij hongerig was ) en nog wat tijd voor zelfreflectie.
Eigenlijk heb je alleen maar en goede partner nodig en laat ik die nu hebben.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten