Gloeiende......

Het zag er gisteren behoorlijk somber uit toen we wakker werden. 

Vreselijk om dit uit mijn mond te horen, maar het het maakte me gewoon blij: misschien wel wat regen. 

De voorspelde regen is tot nu toe van geen betekenis geweest en omdat deze wolken dan weer niet aangekondigd waren, waren ze dus mijn ‘blije’ hoop.

En ja om kwart voor tien werd  het terras nat.

En na tien minuten was het terras alweer droog. 

Uiteindelijk regende het drie keer vandaag.

De beloning was een prachtige dubbele regenboog want....

de regenmeter gaf ‘s avonds slechts drie millimeter aan.

In Spanje kan je in het najaar nog best veel zaaien. O.a. bietjes, worteltjes, pastinaak, kolen en bonen. Ik zaaide peultjes en vorige  week verplantte ik ze.

Na een week zijn ze al flink gegroeid en zien ze er gezond uit.

Mocht de oogst mislukken dan nog is het zaaien van de peultjes waardevol geweest als groenbemesting.

In het voorjaar ging ik met de tuinclub naar een tuin in de Alpujarras. De mannen hadden veel onkruiden in de tuin staan. 

“Waarom zouden we de wilde planten, die altijd als onkruid worden gezien maar wel prachtig zijn niet gewoon gebruiken. Ze behoeven slechts water als ze net gekiemd zijn en daarna redden ze zichzelf.”

Het vroeg wel om een andere manier van water geven. Tegenwoordig wordt er hoog opgegeven van druppelsystemen. Daarbij wordt veel minder water gebruikt dan bij sproeien van bovenaf. 

Maar, zeiden de mannen, als je in het voorjaar de bodem niet regelmatig sproeit zullen er geen of veel minder zaden opkomen. En ons is het juist nu om die wilde zaden te doen. Dus sproeien wij in het voorjaar op de ouderwetse manier.

Ik vond hun redenering wel goed en sinds we thuis zijn sproeide ik de tuin verschillende malen om niet alleen de wilde zaden maar ook de zaden die ikzelf had rond gestrooid te laten kiemen. Moeder natuur regelt zelf wel welke in het najaar mogen ontkiemen of moeten wachten tot het voorjaar.

En er komt in ieder geval een berg aan Oostindische kers op. En met het extra water komen ook de eerste bollen uit de grond.

Bijkomend voordeel is dat de mulchlaag door het vocht begint te verteren. Anders zou die vertering pas weer op gang komen met de eerste regen. En dan bedoel ik: echte regen. Substantiële regen. Niet die gloeiende plaat druppels die er gevallen zijn.

Vandaag was een binnenzit- en hangdag. Want wat een wind en daar word ik zo onrustig van.

Ik luisterde vier uur naar opera en maakte tig sudoku's. Toen ik daar zat van was zette ik de tafel en stoelen in de olie, dweilde de vloeren en zocht naar nieuwe recepten.

Tussendoor maakte ik een foto van die arme bomen en

van de donkere wolken die in de middag aankwamen zetten. 

Pas op de IPad zag ik hoe de den rond werd gedraaid door de wind.

En de blik is bij het vallen van de avond altijd gericht op het zuidwesten.

Jacobsladders, 

En nog eens een half uur later.

 Met groeten Ton