Ik heb het gebruik van de Ipad uit handen moeten geven. Rick is gisteren begonnen met het teruglezen van de reis. Een manier om nog even aan de werkelijkheid te ontsnappen.
En wat hebben we veel meegemaakt.
O ja, weet je nog dat..... of o, dat was ik ff helemaal kwijt. Klopt het wel zoals je dat heb opgeschreven?
Natuurlijk waren we vanmorgen gewoon om zes uur wakker. We rekten nog tot zeven uur maar toen hadden we er genoeg van en stapten uit bed.
Beetje rustig aan. Ik haalde boodschappen voor het ontbijt en om acht uur hadden we het idee dat er al een halve dag op zat.
Om half tien de stad in.
Rick liep lekker, heel ouderwets en intens gelukkig met een plattegrond van Rome. Hier linksaf. Nu rechtsaf, uh nee, toch links.
Heb jij je telefoon mee?
Ja.
Geef maar, dan gaan we wel via Maps.
Die apps wennen snel.
Het was nog niet zo druk.
Piazza de Popolo. Nou ja, het heet niet voor niets zo.
Dan naar de Spaanse trappen en er werd gecontroleerd: je mocht er niet op zitten.
Wel bij de boot en daar zaten we dus een tijdje.
Via de Piazza Navona
naar de Trevifontein. Waar is ie?
Een foto maken. De man voor me was sneller.
Na wat voordringen konden we op het hek zitten en maakte ik een foto.
Het Pantheon passeerden we toevallig en ik herkende het omdat ik daar vier jaar gelden na een weekje tuinwerk in Caldese samen met Henk ook ben geweest.
De beroemde koepel. Ook hier zaten we een tijdje op een muurtje want eigenlijk is het leukst aan de stad: mensen kijken.
Ik vind de stad te druk. Te veel mensen en het verkeer........ Natuurlijk vind ook ik de gebouwen bijzonder en vooral vaak indrukwekkend groot. Maar dan wel weer om het gewone volk zich klein te laten voelen.
Deze is speciaal voor Henk. Hier dronken we een biertje.
De Engelenburcht.
Daarna was het tijd voor voedsel. En wat anders kon dat worden dan Kebab.
En de Sint Pieter.
We zaten ook weer een uurtje op het plein om te zien of er pelgrims aankwamen. Maar niet een gezien of herkend.
Voor een oorkonde ter afsluiting van de pelgrimstocht moesten we naar de Friezenkerk. Deze was gisteren gesloten maar vandaag vanaf drie uur geopend.
Daar werden we heel vriendelijk te woord gestaan en kregen we de oorkondes.
Nu is het echt klaar.
De nacht die we in Duitsland doorbrachten in de daklozenopvang werden we zeer welkom geheten door de vrijwilliger Walter. De volgende ochtend bij het afscheid vroeg hij of we vanuit Rome een kaart wilden sturen.
Dus zochten we naar een passende kaart. Maar wat is nu passend? En toen zagen we een kaart waar paus Fransiscus zijn duim opsteekt.
Rick verstuurde hem met een Vaticaanse postzegel per Vaticaanse post.
Komt ie toch weer aanlopen met die kaart.
Is het niet gelukt?
Ja wel maar wil je er eerst een foto van maken?
Tuurlijk en thuis met het bekijken van de foto’s zag ik de paus zijn duim ook voor ons opsteken.
Ik steek mijn duim op voor alle leuke en lieve reacties op het blog.
Met groeten Ton.
10 opmerkingen:
bernardus FRANCISCUS aloysius maria (want zo zijn mijn 'paspoortnamen') steekt óók zijn duim op naar jullie!
Voorspoedige terugreis, dit keer een 'vlucht', naar Malaga, en dan op Los Zuecos snel de tuinen in! Tot ziens, Ben en Evert
En ook een duim voor jullie van mij!!
Well done, boys
Mooi einde van een gedenkwaardige reis. Bedankt dat ik mee mocht gluren, was fascinerend! Welkom thuis straks!
Een mooie tocht en elke dag een mooi verslag. Was leuk om met jullie mee te lopen (nou ja, vanaf de bank ) . Fijne dagen nog in Rome en goeie terugreis.
Jullie zijn er, gefeliciteerd met deze topprestatie! Ik vond het heel leuk om een beetje mee te reizen d.m.v jullie blog. Niet alleen het voor het wandelen maar ook elke dag weer een verhaal schrijven; daar neem ik mijn petje voor af. Jullie zijn toppers en een mooi team. Goede thuisreis.
Respect voor jullie! Gefeliciteerd 👍
Heb iedere dag bij het ontbijt deze voettocht naar Rome met veel interesse en leesplezier gevolgd.
Volg jullie trouwens al jaren en kijk weer uit naar de volgende verhalen uit Spanje.
Groetjes, Henk
Bedankt voor de ervaring mee te mogen wandelen over bergen en door dalen
Het universum trok als een wolk boven jullie mee, dat vind ik zo mooi.
Simone
Eén van de mooiste reisblogs die ik ken... maar dat wist ik eigenlijk al van Japan.
Denk dat de thuiskomst, straks, ook fijn zal zijn. Weer het eigen bed, de eigen keuken. Vind het zelf altijd fijn om weg te gaan maar ook fijn om thuis te komen. Voel me altijd dankbaar dat we een (t)huis hebben om naar terug te keren. Maar nu is het voor jullie nog volop genieten van de prachtige stad Rome.
Een reactie posten