Lang zal ie levuh

Sinds het overlijden van mijn broer, in 1997, hangen we altijd slingers op bij onze verjaardagen.

Natuurlijk moest ik de 30 ste maart weer in Spanje zijn.

Omdat het hier al weer heerlijk zomer weer is versierde ik de buitenboel.

Best wel bijzonder om je eerste verjaardag in je nieuwe vaderland te vieren ook al hadden we er eigenlijk niet veel aandacht aan besteed van te voren. Wel dat de einddatum van mijn reisje naar Nederland afhing van Rick's verjaardag. Anders voel ik me eenzaam, zei hij.

Dus was ik woensdagavond thuis en hing ik donderdagochtend vroeg de slingers op. 

En ik moet even terug komen op de irissen: die zijn boven verwachting rijk gaan bloeien en de witte blauwe regen ruikt onverwachts toch heel lekker. Allemaal dingen die je extra opvallen als je na een paar dagen weer op het honk komt en waar ik heel blij van werd.

Maar wie komt er op je feestje, wilde ik weten. Tja, uh, weet ik niet. 

Een paar lastminute uitnodigingen leverde niet veel op.

Wel gingen we naar het koor waar ik links en rechts liet weten dat het Rick's geboorte dag was. Dat resulteerde in een Spaans verjaardagslied, gevolgd door een Engelse en de vier Nederlanders zongen ook nog maar even het Lang zal ie levuh.

Ook nodigde ik nog een Nederlandse zangeres uit. Die kwam met haar man waardoor het toch een heel feestelijke dag werd.

Vanmorgen deden we boodschappen bij de LIDL waar allerlei verschillende bessen-en bramen struiken  in de schappen stonden. Ik kocht een rode- en een zwarte bes en twee bramen. Die passen perfect in een plukbos. Samen met de 25 forestsaplings die ik vorige week nog kocht bij Viveros Florena had ik best wel veel te planten. Maar dat is heerlijk werk.

De Swale die ik aan het maken ben op de helling heeft zijn werk goed gedaan. De regen van het afgelopen weekend is er keurig ingelopen. Ik kan dus met een gerust hart de werkzaamheden daar uitbreiden. In ieder geval nam ik bij de vuilnis bakken een rol van 25 meter waterslang mee die ik kan gebruiken om het regenwater in verschillende opvang kuilen te laten lopen.

Kortom: ik ben weer helemaal in mijn element en ook mijn stem is weer tot rust gekomen ook al praat ik wat af met mijn planten maar die luisteren goed en spreken me niet tegen.

Met groeten Ton