Klaar. Voor het moment tenminste

Met de gast die vanavond arriveert moet het werk wel afgerond zijn. Nu is werk nooit klaar maar toch: het gereedschap is opgeruimd dus de komende dagen doe ik slechts wat studderdingetjes of zoals de Engelsen dat noemen: potteren. Plantjes watergeven en palmkevers doodslaan want die waren er weer.

Uiteindelijk leer ik het. Voor en na foto's, de voor foto is van 22 februari, de na van vandaag.

Zoek de verschillen.

Ik ben zeer tevreden. De aanblik is een stuk rustiger. Op het rondje achterin komt in juni het opblaaszwembad te staan.

Met de takkenschaar heb ik de dunnere delen van  de gesnoeide olijfboomtakken afgeknipt, de dikkere stammen moeten gezaagd worden met een kettingzaag.

All het onkruid is uit de borders en alles is bedekt met een dikke laag snippers.

Ook hier is het wat rustiger voor het oog.

Vanmorgen had ik visite en kon ik even laten zien dat de aarde onder de snippers gewoon nog vochtig is terwijl de laatste regen al een week geleden viel. Op plaatsen waar de aarde onbedekt is, is de bovenste laag al droog.

Dit hek staat op de plaats waar een haag stond maar die groeide zo slecht dat ik er triest van werd. Nu maar proberen het hek te bedekken met bramen. Ik heb nu er peultjes tegen aangezet en een geurende roos. De peultjes zijn mijn eerste Spaanse groentetuin probeersels. De tuinbomen zijn niet opgekomen net als de sperziebonen. Die sperziebonen mankeren wat want vorig jaar in Nederland deden ze het ook heel slecht. De resterende bonen in de tuin gegooid zal je zien dat ze het daar wel gaan doen.

En man wat is het al heet hier. Normaal gesproken span ik het schaduwdoek pas eind mei maar het is, zeker bij de witte kast, niet te doen.

Nu snel mijn geroosterde groenten eten en dan hop naar de terminal Pablo Ruiz Picasso.

Met groeten Ton