Heen en weer

We werden wakker toen de zon opkwam.

Gelukkig is dat hier pas om half negen zodat we toch al het daglicht kunnen benutten.

In de eerste zonnestralen kleurde de Maroma prachtig oranje terwijl mijn blote voeten bijna vastvroren aan het terras.

De plant die ik afgelopen zomer uit de afvalcontainer redde en er in september zo uitzag

ziet er nu zo uit. Beetje triest. Het lijkt me vorstschade. Aan de voet zag ik een nieuwe uitloper dus hij doet het goed.

We rommelden de hele dag wat rond de woning. 

Het weer viel wat tegen. Dat is dan weer geen probleem omdat we weten dat we hier wat langer blijven en niet slechts een lang weekend dat alleen maar geslaagd zou zijn met louter zonneschijn.

Nadat het buiten toch wat té somber werd, zijn we binnen maar eens met de meubels  gaan schuiven zodat we een indruk krijgen hoe we de spullen die we uit Nederland laten overkomen zo goed mogelijk in huis kunnen krijgen.

Dan blijkt dat we van de bank die we nu hebben staan toch lastig afstand kunnen nemen. Maar na veel passen en meten wordt het echt duidelijk: hij kan niet blijven.

Mocht een Nederlandse Spanjaard dit lezen en iemand weten die deze bank wil hebben, laat het maar weten. 

Elke dag gaan we even de berg af en dat was vandaag om boodschappen te doen. Ingrediënten voor oliebollen en zakken met potgrond om de Cycas zaailingen, die ik natuurlijk heb meegenomen, opnieuw op te potten. Ook de zaden die ik meenam uit Japan moeten gezaaid.

Sommigen zijn al uitgelopen en hebben een wortel dus die zijn als eerste opgepot.

Tussendoor werd duidelijk dat de spullen uit Nederland, die al in Malaga staan opgeslagen, drie januari worden geleverd. Dat komt mooi uit want Rick vliegt 5 januari al weer terug naar Amsterdam om een workshop Arbeidsvreugde te geven. Hij wil dan in ieder geval andere schoenen aan dan de wandelschoenen waar we al bijna drie maanden op lopen. En een overhemd en colbert zou ook wel leuk zijn.

Kortom: nooit saai.

De rozijnen staan in de week want ik bak morgenochtend de oliebollen zodat we de hele dag kunnen snoepen.

Met groeten Ton.

Ps. Net hoorde ik lawaai op het terras. Het enige wat ik zag was een werkelijk ongeloofelijke smeerboel van vogelpoepspetters. Geen vogel te bekennen natuurlijk.  Wel hoorde ik een uil roepen.

Zou dat de dader zijn?