Zaterdag 3 december
Hellup. Het gaat ineens toch nog hard. Nog maar 1 bekakku en 6 gewone en nog zo'n 100 kilometer.
Het einde tekent zich af. Zoals we het nu bedacht hebben wandelen van tempel 88 naar bekakku 20. Dan hebben we alle tempels gehad. Het is niet zo dat je dan naar tempel 1 moet om het rondje af te maken. Het gaat om het bidden in de tempels. Toch wandelen velen terug naar tempel 1.
Wij doen dat ook maar via een omweg omdat onze laatste tempel bekakku 20 is en gaan dan naar tempel 9 terug. We willen daar aan Yuseki onze dank aan Japan en de Japanners uit te spreken. We kozen hem omdat we door hem de tweede avond van onze tocht zo gastvrij zijn ontvangen en zo'n leuk gesprek hebben gehad.
Wat onrustig geslapen. Schrijf ik in een blog dat het overal zo rustig is in Japan en dat je bijna nergens lawaai hoort was er vannacht iemand op een motor die wel zo ongehoord asociaal veel lawaai maakte dat er zelfs in Amsterdam schande van zou zijn gesproken. Hij bleef rondjes draaien in de buurt en gaf daarbij zoveel gas dat het door de hele valei klonk en dat duurde minstens een uur.
Nou ja. Ondanks dat hadden we toch voldoende nachtrust gehad want we lagen al om half negen te pitten en stonden om zeven uur op.
De zon scheen al door de ramen maar het was was het wel ijs en ijskoud.
Na tien minuten wandelen waanden we ons in Spanje. Olijfbomen. Wel eerder een paar bomen gezien maar niet echt een boomgaard.
We moesten de hoogvlakte op die zo'n 400 meter hoog is en we liepen op een mooi maar soms steil pad omhoog. Prachtig uitzicht op de bergen waar we over een paar dagen nog ff overheen gaan.
De eerste tempel lag sereen tussen de oude bomen en uit luisprekers klonk zacht het gezang van een monnik. Wij zaten eerst even uit te rusten in het zonnetje op een bankje dat tegen het toilet gebouw aanstond. Een nieuw gebouw, smaakvol ingericht met prachtig sanitair.
Tempel 2 lag ongeveer 5 kilometer verder en daar liepen we zeer relaxed heen via een mooi pad dat ook nog eens goed op een hoogte lag. Onderweg kwamen we langs deze rusthut.
Je kan er slapen en er stonden allemaal lekkere dingen op de buitentafel waar je wat van kon nemen. Dat deden we natuurlijk en we zaten er lekker in de zon.
Een ding begrijp ik gewoon niet. Krijg je een dag eerder een porseleinen poppetje en dat laat je dan een dag later in een hut achter.
Die van mij gaat mee naar de Klompen en komt in een hoekje van de tuin dat ik ga inruimen voor "De Kracht van het Universum".
Na de tempel daalden we de hoogvlakte af en hadden we kort zicht op de Seto binnenzee.
De laatste tempel was bekakku 19. Die bekakku's lijken wat ouder dan de gewone tempels, zijn wat rommeliger en naar mijn idee wat armer. Ze zijn ook niet zo goed vindbaar en sommigen liggen ook wat achteraf maar ik vind ze wel heel sfeervol.
Vandaag kregen we twee mandarijnen van de groenteboer en een ijsje van een medepelgrim en een zakje met zoutjes bij de pelgrimhut.
We zijn de laatste dagen weer heel mazzel met het weer. Heerlijk zonnig en vandaag ook nog een paar uur heerlijk warm. Morgen wordt het een natte dag volgens de berichten maar dan lopen we door de stad en kunnen we steeds schuilen zegt Rick.
Meer dan dankbaar zijn we voor de schoenen die we dragen. Ze zitten gelijk pantoffels en zeker de laatste dagen pantoffelen we rustig de bergen op en af. Wel zien we het profiel zeer snel afnemen maar we gaan het er mee redden.
Uiteindelijk zijn we zo getraind dat we twintig kilometer en 600 hoogtemeters lopen alsof we op zondag middag een rondje met de hond doen.
Dus stonden we vanmorgen gewoon ff op hoogte bij de zendmast.
Nu liggen we te vegeteren op onze futons terwijl de was hangt te drogen.
Met groeten Ton
Wat we wensten vandaag
Tempel 81 Shiromineji
Dat een zieke vriendin nog een paar jaar extra mag krijgen zodat ze samen nog leuke dingen kunnen doen
Tempel 82 Negoroji
Voor passend werk voor een schoonzoon en voor wijze wereldleiders.
Tempel bekakku 19 Kozaiji
Dankbaarheid en tevredenheid voor de reis die we maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten