Aan de kust staan heel veel aanwijzingen over de hoogte waarop je bent en waar de dichtstbijzijnde tsunami veilige plek is.
Bijna elke tempel heeft een toegangspoort waarin twee krijgers staan die de boel beschermen. Ze staan nogal donker en zijn daardoor slecht te fotograferen. Deze nieuwe stond ergens buiten.
Wij danken ze altijd voor de veilige reis die we hebben gehad.
Er rijden hier heel veel vierkante autootjes.
Deze foto was gewoon mooi.
Mandarijnen zullen ons vanaf nu aan Japan doen denken. Wat hebben wij er van gesmuld. We kochten ze of kregen ze maar bijna elke dag aten we ze. Wij niet alleen.
Er wordt weinig weggegooid. Hier doet een oude koelkast dienst als tafel voor een tv.
Veel slingers om auto's.
Dit soort taferelen zijn tamelijk gewoon.
Minimaal twee meter hoog en ze bloeien begin december nog steeds.
Wel een van de heerlijkste dingen hier: coin laundries. Niks geknoei met koud water in een wasbakje en zere polsen van het wringen.
Deze alternatieve zonwering zien we regelmatig.
Verschillende keren gezien dat mensen in kantoortjes slapen. Dze oude dame lag te slapen op een matras achter in haar winkeltje. Is een beetje slecht te zien maar dat komt omdat het buiten eigenlijk te licht was en er reflectie is van het raam.
Grote granieten beelden op het perron van het treinstation.
Maandag 5 december.
Zowel Rick als ik hadden niets in de schoen.
De laatste loodjes zijn nog nooit zo licht geweest.
We wandelen relaxed, zijn blij dat het einde nadert en we het dus gewoon gaan halen, hebben van geen voetje last, de rugzakken lijken een deel van het lichaam en het weer is geweldig. We zijn in het nirvana.
Vanmorgen een mooi voorbeeld van schoolgaande kinderen: weinig ouders met auto's. Gewoon lopend naar school. Een paar oudere kinderen voorop en het kleine spul loopt er achteraan.
En elke ochtend een bijeenkomst.
Met een heerlijk zonnetje liepen we de drukte van de stad uit. De overgang van druk naar rust gaat heel snel.
Een rivier over en ineens zit je in de buitenwijk en zie je het plateau waar je naar toe moet klimmen.
Omdat je op een foto niet ziet hoe steil een weg is: 21 procent. Wel leuk is dat het naar de eerste tempel een drukte van belang was. 280 Meter klimmen naar de tempel is volgens ons een leuk ommetje voor de locale oudjes. Ik schat dat we er wel een stuk of dertig hebben gezien. Sommigen liepen nog sneller de berg op dan wij.
De tempel staat in het teken van de drie dassen. Die zijn belangrijk geloof ik en naar deze tempel komen vanuit heel Japan mensen om te bidden voor het vervullen van een kinderwens.
Vanaf het plateau zeer steil afdalen, een zee arm ronden en weer ff lekker de hoogte in. Was pittig.
Voordat we aan de tweede klim begonnen passeerden we een huis waar een dame ons binnenriep. We kregen allerlei hapjes en drankjes en spraken met de heer des huizes omdat die het Engels machtig was. Ze waren helemaal gefocusd op pelgrims en vroegen o.a. of we al een slaapplaats hadden. Ze reserveerden er een voor overmorgen maar spraken wel over een probleem met de korte trail naar bekakku 20, die zou onbegaanbaar zijn en de lange route past gewoon niet in een schema. Daar hebben we nu nog geen andere oplossing voor dan morgen met de bus de bergen in te gaan. De lange trail te lopen en weer met de bus terug naar het hotel waar we nu zitten. Overmorgen vervolgen we de route naar tempel 87, 88 en verder zoals gepland.
Het echtpaar was onvoorstelbaar hulpvaardig en ze zijn wel een half uur bezig geweest met bellen en informeren.
De tweede tempel is niet alleen bereikbaar voor de wandelpelgrim maar ook voor de autopelgrim en de kabelbaanpelgrim. Het was er dus druk en prachtig gelegen.
Voordat we bij tempel drie waren hebben we Indisch gegeten. Heerlijk. Wel gaven we ons daar wat te weing tijd voor. Waarom, vroegen we ons later af. Dat had toch te maken met het verhaal over de bereikbaarheid van bekakku 20. Meteen ontstond daardoor een gevoel van haast.
En als dat bewust wordt kan je er ook wat aan doen dus parkeerden we dat voor later.
Het is leuk en bijzonder om de nagekomen extra wensen uit te spreken. We hebben er nog een stuk of vier (plus nog wat geplande.) voor drie tempels.
Vanaf de derde tempel verder naar het station gelopen om met de trein terug naar het hotel te gaan. Overmorgen gaan we vanaf hier verder.
Met groeten Ton
Wat we wensten vandaag.
Tempel 84 Yashimaji
Dat een kinder wens snel wordt vervuld.
Tempel 85 Yakuriji
Dat Yaiden en zijn moeder een eigen huis krijgen en een gezonde toekomst.
Tempel 86 Shidoji
Dat een vriendin weer lekker in haar vel gaat zitten. Dat een buurvrouw kracht krijgt en nog enkele jaren gelukkig in haar straatje mag wonen.
Dat Celebes 'er mag zijn' zowel in haar eigen familie als haar adoptie familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten