Toen ik enkele jaren geleden Spaanse les had in Nerja werd het feest van San Isidro gevierd en liepen we met leerlingen van de school mee in de optocht. We deden meer dan twee uur over een afstand van 4 kilometer en die tijd hadden we ook wel nodig. De ossewagen, die we van te voren hadden versierd, werd op de ochtend van het feest volledig volgestop met eet- en drinkwaren. Om dit allemaal op te krijgen werd er om de 10 minuten gestopt om iets te eten of te drinken.
Het was een bijzondere ervaring om deel uit te maken van iets waar je meestal als buitenstaander naar kunt kijken.
Met de Nijmeegse heb ik precies hetzelfde.
Ik ken de beelden van de tv, de verhalen van Rick en de ervaring tijdens het binnenhalen van Rick op de Via Gladiola. Maar nu. Nu zit er midden in en...HET IS GEWELDIG.
Wat bijzonder om toegejuicht te worden door de duizenden mensen die aan de kant staan, zitten, liggen, dansen, klappen, juichen, zingen, muziek maken, muziek laten horen, snoep en hugs uitdelen etc. Ook versieringen die zijn aangebracht, stoelen die aan de kant staan voor vermoeide wandelaars, wegen die zijn afgezet, automobilisten die toeteren als ze onder het viaduct rijden waarover de wandelaars gaan. Alles draagt bij aan de vreugde.
Ook hadden we een stop in Wijchen en kregen soep, broodjes, koffie, thee en cake aangeboden. We kennen die mensen niet eens. Helemaal goed.
De keren dat ik vandaag geroerd was zijn ontelbaar en op zulke momenten voel je geen blaren, zere knieën of heupen.
Wat vandaag ook heel leuk was, is dat ik 4 mensen tegenkwam die ik ken en dat is nogal opmerkelijk tussen 39 000 vreemden
Nog maar twee dagen en dan is het alweer over.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten