Ik ben niet goed in het omgaan met apparatuur en heb het geduld van een tweejarige. Als er iets niet goed werkt lazer ik dat spul het liefst het raam uit. Of het nu de koelkast is in Spanje, de receiver of de computer. Weg ermee.
Vandaag de kerstboom neergezet. Lichtjes erin, controleren. Ja ze doen het. Ballen erin. Glitters eroverheen. Klaar.
GVD. Doen de lichtjes het ineens niet meer. Stekker controleren. Draadbreuk misschien? De lichtjes dan? Totaal geen zin om alle 80 lampjes te controleren. Humeur zakt ernstig. Ik trek zeer onderkoeld de glitters uit de boom en vervolgens het snoer met de lampjes.
Rick komt even kijken want die voelt dat er iets niet in orde is.
Dit is voldoende voor mij om rustig te blijven want in gedachte had ik ze al in de vuilnisbak gedonderd. Gezamenlijk kijken we alle lampjes na en er blijkt er één kapot te zijn. Ik vervang deze en alles werkt naar behoren.
Net als de koelkast, de receiver, de computer en zelfs ik. We hebben allemaal aandacht nodig om goed te functioneren.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Grappig Ton. Wat ken jij jezelf toch goed en lekker dat je er zo over schrijven kan. Daar ben ik gek op. (Ik ben bang dat ik het heel goed herken)
Maar je lichtjes zijn wonderschoon.
Een reactie posten