Het jaarlijkse kerstconcert is weer achter de rug en…….goed verlopen.
Waar we vorig jaar nogal wat steken lieten vallen ging het gisteravond goed.
De nieuwe pianist gaf een week of zes geleden nog wel wat reden tot zorg maar heeft het zeer goed gedaan. Wat leuk is om te zien is dat hij ontwapenend is. En relaxed.
Tijdens een van de liederen die Rick besloot zelf te begeleiden op de piano kon Rafa het publiek dirigeren en dat deed hij gewoon. Of nou, buitengewoon. Een knul van 24 die zonder gêne een hele kerk meekrijgt.
Echt helemaal leuk.
Zijn ouders straalden van trots.
We zongen onder andere Jul Jul, een Zweeds lied van het licht. Dus moesten er elektrische lichtjes komen waarmee uitbundig werd gezwaaid. Met het uitreiken van die lampjes ontstond er een gevoel van pauze en werd de stijve concerterigheid doorbroken. Er werd dan ook natuurlijk, oohhhhh geroepen toen de kerklichten werden gedoofd.
Er werd hier en daar een traantje weggepinkt hoorden we later. Dat had ook te maken met de woorden die Rick de mensen aan het begin van het concert meegaf. Denk vanavond eens aan de dingen waar je dankbaar voor kan zijn.
Tijdens het dirigeren stond Rick opeens op iets. Hij keek naar de vloer en dacht dat er hondenpoep onder zijn schoen was gevallen en probeerde het weg te schoppen. Maar het zat vast aan de punt van de schoen.
Na het concert bleek dat van beide schoenen de zolen waren verpulvert.
Nou denken we dat die schoenen al wel een jaar of twintig oud zijn en worden de laatste jaren alleen gedragen tijdens concerten.
Anyway. De kerk zat tjokvol en er waren opvallend veel Spanjaarden. Dat ondanks dat we geen kinderkoor hadden.
Na het concert nog een paar uur nakletsen met een hapje en drankje op het Plaza Almijarra.
Vanmiddag kregen we de ruwe opnameversie van het concert toegestuurd. Dat is altijd spannend want een opname is alsof je gefileerd wordt en kan het enthousiasme van het concert teniet doen.
Maar het klonk goed en……geeft ook punten aan waar we in de toekomst nog aan kunnen werken. En die punten zullen er altijd zijn.
Morgen een gezamenlijke lunch met bijna het voltallige koor en dan is dit seizoen afgesloten. Op naar de repetities die ons naar twee concerten in Ierland leiden.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten