Tisalweervoorbij

​Eigenlijk onverwacht kwamen de half Italiaanse vrienden langs voor een kort bezoek.

Altijd naar als het kort is maar: wel dubbel zo leuk. Dus stonden ze afgelopen zondag op de stoep.

Met bubbels chocolade en……honger. Dus eerst maar soep en quiche. En door. Bijpraten met koffie en zelfgebakken koek. Rick waarschuwde me nog om die koek niet zondagochtend te bakken want dan zou minstens de helft al op zijn voordat de vrienden zouden aankomen.

Vervolgens een drankje en verder praten. En dan lig je ineens pas tegen twaalven in bed. Laat voor ons gezapige doen.

Heel leuk dat jullie komen maar we hebben op het ogenblik best wel een volle agenda, zei ik.

Geen probleem tussendoor is er ruimte genoeg en we gaan mee naar de repetitie van het koor.

De keuken in De Klompen bleef gesloten. We gingen lekker lunchen in het dorp.

De koorrepetitie was in de kerk om te wennen aan de plaats en de akoestiek. 

Niet alleen onze gasten waren er maar ook de zoon en schoondochter van de oudere dame van het koor. Er was dus applaus te horen na het gezang en we kregen allereerst complimenten over de keuze van de liederen. Onder andere Mary did you know (Lowry and Greene) So many stars (Lin Marsh) en Jul, Jul een Zweeds lied gecomponeerd door G Nordqvist. 

Maar er werd ook gezegd dat sommige delen zo prachtig klonken. We zijn op de goede weg.

‘s Avonds was de eerste ‘doorloop’ van de toneelklas. En zo’n eerste keer duurt dat best lang. Het was dan ook pas half elf dat ik thuis kwam. Na nog een half uurtje bijkletsen taaide ik dan ook af naar mijn bedje. Dankbaar voor de mooie en afwisselende dag.

Dinsdagochtend bleven we lekker thuis. Met als ontbijt koffie, koek en chocolade. Nee. Dit zijn geen goede dagen voor het gewicht.

‘s Middags hadden Rick en ik de Kerstlunch van de gardenclub. Zeer aangenaam en heerlijk eten. Zo rond 17.00 uur bracht ik Rick naar huis en ging ik per omgaande retour voor de dinsdagavond doorloop van de toneelclub. Zo’n tweede keer gaat dat al beter en dus sneller. Ik kon rond 20.30 al naar huis. Minder vermoeid dus zaten we thuis nog gezellig te bomen met wat versnaperingen tot verhoging van de vreugde. Alsof een hele Kerstlunch niet had plaatsgevonden.

Tja, en dan is vandaag alweer de dag van vertrek. Het spul gaat drie dagen naar Granada. Omdat dat slechts 90 autominuten van ons vandaan is, was de ochtend nog over voor een wandeling naar het lekkerste taart restaurant.

Het was geweldig wandelweer. Bewolkt en behoorlijk frisser dan de afgelopen dagen toen het toch nog tegen de 20 graden werd. 

Een wandeling van 5 kwartier lijkt tien minuten als je praat. En er wordt veel besproken. Dat maakt onze vriendschap ook zo bijzonder en dierbaar. En dat al meer dan 20 jaar.

De taart was als vanouds heerlijk.

Eenmaal weer terug bij de auto meteen door naar De Chinees in Torrox Costa waar we het galgenmaal genoten. Tja en dan is het over. Zij stapten in de auto richting Granada en wij richting De Klompen. 

Inmiddels regent het, ligt Rick even op de bank met zijn ogen dicht en tik ik het blog.

Op het snorren van de kachel na is het wel heel stil in huis. En ik kan ook niet zeggen: we hebben wijn en snoep nog.

Wel mooie herinneringen.

Dank C en A voor de heerlijke dagen.

Met groeten Ton.