Libera me

Alsof we een weekie op vakantie zijn.

Sinds zondag passen we weer op Bas. Dat is op zichzelf al geen opgave maar met de hoge temperaturen is het zwembad een feest. Zeker ook met de kleine waterval die een weldadig klatertje voortbrengt en dat in combinatie met een fraai fluitende vogel. Zij zorgen ervoor dat ik intens tevreden soms wel tien minuten rustig kan liggen.

Hier is het zicht op een berg met oude bomen en dat geeft een beschut gevoel. Nogal een verschil met onze bergtop. Er is dan ook een andere atmosfeer. We horen andere vogels waaronder dus die fraaie fluiter.

Nu was het vandaag ook een beetje uitrusten van gisteren.

Maandag eerst de gewone koorrepetitie. Daarna had ik aansluitend toneelles om vervolgens ‘s avonds aan te sluiten bij de gezamenlijke repetitie met het Spaanse koor

 

Oei. Dat alles met temperaturen die flink de dertig ingingen. Zweten werd het en niet alleen door de buitenlanders.

Maar ach: het was zeer genoeglijk en eigenlijk jammer dat het maar een uurtje duurde.

Daarna de beloning met een glaasje tinto de Verano op een terras.

Anyway. Er wordt veel gezongen op het ogenblik want zowel Rick als ik moeten ieder acht liederen instuderen voor de zangweek in Utrecht. En……..niet al die muziek is even toegankelijk. Neem bijvoorbeeld het Libera me van Duruflé. Alleen de dood kan uitkomst bieden. Maar daar gaat het dan ook over.


Met groeten Ton