Vannacht om drie uur op en hup om half vier in de auto.
De Spaanse buren die wat verder weg op de berg wonen hebben twee herdershonden die de boel bewaken. De honden worden goed behandeld en er is blijkbaar altijd voer genoeg want sinds een jaar heeft een klein wit zwervertje er haar thuis gevonden.
Tja, dan is te voorspellen wat er gaat gebeuren: het witte teefje is bezwangerd door de ongecastreerde herdershond. Het gevolg zijn twee leuke hondjes die net als de andere honden als een gek blaffen en tegen het hek opspringen als je langsrijdt.
Goed. Vanmorgen om half vier reden we langs het hondenpandemonium want zo kun je echt wel noemen. Maar twee van de kleintjes waren blijkbaar losgebroken en kwamen ons ineens keihard tegemoet rennen. Precies op een punt waar de weg nauw is en steile kanten heeft met als gevolg dat een van de twee toch echt met zijn kop tegen de auto aanknalde. We hoorden een kefje. Dus de auto stilgezet en gekeken naar het hondje maar die was in geen velden of wegen te zien.
Het hield ons wel bezig.
Zo rond half tien vanmorgen reed ik voorzichtig langs het huis van de Spanjaarden. De twee losgebroken hondjes liepen nog steeds op de weg maar een van de twee schoot direct de helling af. Het was dus goed afgelopen wel lijkt het erop dat een van de hondjes een les heeft geleerd.
De afgelopen dagen heb ik het water systeem helemaal nagelopen en is weer tip top in orde. Ook schilderde ik de laatste gele KEIMverf op het houthok en het huisje van het waterdepot.
Blij dat die klussen geklaard zijn.
Tijdens het controleren zag ik wel ineens dat er eikels aan het eikenboompje komen. Zes stuks in totaal. Een mijlpaal vind ik het.
Zo zag de bloei er uit.
Met groeten Ton
1 opmerking:
Oh wat mooi: dat eilenboompje. En wat naar die botsing, maar wie weet is het inderdaad een broodnodige les voor de hondjes. Gelukkig liep het zo af.
Een reactie posten