Beslagen

En dan is er ineens een hele week voorbij 

Weinig nieuws om te delen. Om nou het zoveelste etentje te verslaan.

Maar vandaag een uitje met de gardenclub. Een bezoek aan bodega Jarel. Een kleintje die ligt tussen de dorpen Cómpeta en Canillas de Albaida.

Het is wonderlijk weer. Beslagen luchten en ‘s morgens mist. Gewoon koud eigenlijk met 22 graden.

Wat heeft dit nu met het gardenclub uitje te maken?

We kregen eerst uitleg over de verschillende druivensoorten en over de bakken die je hier ziet. Daarin worden de druiventrossen een paar dagen te drogen gehangen zodat een deel van het vocht eruit verdampt waarmee het suikergehalte hoger wordt en ze er dus goede dessertwijn van kunnen maken.

Maar ook over het microklimaat. Dicht bij zee maar net zo dicht bij de hoge bergen (2200 meter). En de invloed van de zee botst vaak tegen dat van de bergen en dat is nu net wat er de laatste dagen aan de hand is. En…..ze zijn daar niet blij mee want de vochtige warme lucht zorgt onder andere voor meeldauw. Gelukkig komt dit niet vaak voor maar een paar dagen van dit weer kan zeer nadelige gevolgen hebben. Wel zijn de boeren heel blij met de overvloedige regens die in de winter vielen waardoor er voor de wijnstokken voldoende water in de grond zit.

Dan in de bodega uitleg van het productieproces. De dame in het witte shirt deed de rondleiding in het Spaans en de man in het groene shirt vertaalde het naar het Engels.

De pers uit 1907. 

Druiven worden in een dunne laag op zo’n ronde mat gelegd. Daarbovenop een mat met opnieuw een laag druiven net zolang tot de stapel anderhalve meter hoog is. Daarna wordt er langzaam geperst. Dat kan wel tot een uur duren en begint het proces opnieuw.

Daarna tijd voor een proeverij. Drie wijnen. Een droge rose, een zoete witte en als laatste een dessertwijn. Niks mis mee.

Waar wel wat mis mee was, was het numbersboard. Mijn naam stond wederom niet op het goede nummer. Dus ging de plant helaas aan mijn neus voorbij.

Maar een leuke ochtend gehad.

Ik combineerde mijn ritje naar het dorp met een extra oefenrondje met mijn toneelmaatje. Over twee weken, tijdens de culturele week, doen we met de theaterclub een paar monologen in het Spaans. En ondanks dat ik de tekst uit het hoofd ken, rollen de zinnen gewoonweg niet vloeiend uit de mond. Het gaat te langzaam terwijl de Spaanse woordsnelheid behoorlijk hoog ligt. Dus is veel oefenen echt nodig.


Met groeten Ton