Durf

We werden maandagochtend wakker van het geluid van de donder.

Onweer? Dan wellicht ook regen. Dus snelde ik direct mijn bed uit. En ja: regen. Dat moest wel want ik zag een regenboog maar de regen was op voordat het ons bereikte.
Wel was het lekker koel en dat kwam goed uit want ‘s avonds was het zang en dans in de Fabrica de las Bragas vanwege de culturele week. En dan is het echt wel fijn als het niet zo’n hele hete dag is.

Een echt Spaanse avond. Het begint dan met zang door een paar peutertjes. Daarna dans. Ook hier te beginnen met de kruimeltjes, ahhh wat lief, maar dan wel in klederdracht. Daarna gevolgd door steeds wat oudere meisjes waarmee de dans dan ook echt mooi begint te worden.

Zeer on Spaans was dat het allemaal op tijd begon en de verschillende onderdelen ook binnen de afgesproken tijd afgerond werden.

Dus om half acht ‘s avonds stonden wij klaar voor vier liederen, gevolgd door het Flamencokoor. Zeer enthousiast publiek en zeker Bohemian Rhapsody werd gewaardeerd. Maar dat is dan ook wel een temperamentvol lied.

Daarna zongen we met de twee koren en het publiek samen Doña Francisquita. Een lied uit een Zarzuela. En dat was koren op de molen voor alle aanwezigen. Dikke pret. Het moest dan ook twee keer gezongen worden.

Uiteindelijk zou het in de concertzaal natuurlijk gewoon snoeiheet zijn geworden ook al was het net iets minder heet dan zondag maarrrrrrrr er stonden twee grote airco’s te loeien die het aangenaam hielden. 

Gisteravond in het kader van dezelfde culturele week verzorgde de theaterclub drie voorstellingen van 20 minuten. In het Spaans, Engels en het Nederlands.

Hier viel de opkomst van het publiek wat tegen maar ja: het was ook de eerste keer dat we meededen. Ik deed twee dialoogjes in het Spaans en een in het Nederlands. 

Voor de Spaanse was ik wel extra nerveus want om volzinnen in een andere taal mooi rond de mond uit te laten rollen valt nog niet mee. Maar we kregen daar over toch verschillende complimenten.

Na de voorstelling snel naar huis om de laatste dingetjes te regelen voor ons vertrek van vanmorgen.

Het werd een gezellige vlucht die extra lang duurde. Vanwege de NAVO top vlogen we via Londen en dat met tegenwind maakte dat de vlucht drie uur duurde.

De gezelligheid kwam van de leuke jonge buurvrouw. En als je zit te kletsen vliegt de tijd.

Inmiddels zitten we weer in onze noordelijke residentie. 

Aan de hijskraan te zien gaat de watertoren aan ons zicht onttrokken worden als het appartementencomplex klaar is dat er gebouwd gaat worden.

Zelf had ik een tussenstop in Alkmaar om naar Beverzwerfsport te gaan voor een paar nieuwe wandelschoenen met extra brede neuzen.

De verkoopster vond het wel van durf getuigen om drie weken voor de Nijmeegse nog nieuwe schoenen aan te schaffen. 

Ach, was mijn antwoord, ik heb sowieso blaren. Het gaat mij om te zien of die pijn bij het kleine teentje wegblijft.

Maar als het weer meezit morgen en het dus droog blijft gaan we een halfrondje Texel doen.

Met groeten Ton