Zowel Rick als ik zijn nu officieel uit het bestuur van het koor. Maar Rick zou nog wel de kopieën verzorgen voor de eerste repetitie van het seizoen.
We besloten om het nuttige met het aangename te verenigen en vroegen of de oude dame van het koor mee wilde voor een lunch bij de Chinees aan de boulevard.
En ja, dat wilde ze. Graag zelfs. We haalden haar op want ze vind het inmiddels vervelend om met de auto naar de drukke kust te moeten rijden en hoe zit het dan met parkeren?
En ja, parkeren is lastig in augustus. Nadat ik Rick en de dame zo dicht mogelijk bij het restaurant had afgezet zocht ik een minuut of tien naar een parkeer plek. Vervolgens moest ik een kwartier lopen voordat ik weer bij de chinees aankwam.
Maar we zaten er heerlijk in de schaduw met een verkoelend briesje van zee. Zoals altijd smaakte het voortreffelijk en we keuvelden zo een uur of twee weg.
Daarna zetten we de dame weer af en zagen voor de eerste keer hoe ze gebruik maakte van de recent geïnstalleerde traplift.
The Queen on her throne.
Vanmorgen opnieuw op pad voor een rubberen ringetje voor de hogedrukspuit.
Nu had ik de slang plus het spuitpistool in de achterbak liggen, maar omdat ik de auto bij de LIDL parkeerde en de ijzerwarenhandel dan nog 500 meter verder is bedacht ik ter plekke dat ik dat pistool beter van de slang kon loskoppelen.
He? Dacht ik na het zien van precies zo’n zelfde aansluitding: Dat ontbrekende ringetje zit op een andere plek dan ik dacht.
Het ringetje dat ik dacht nodig te hebben is bij de rode pijl maar het moet een nog kleiner ringetje zijn bij de gele pijl.
Nou ja. Ik op pad maar na twee winkels niks passends gevonden. Kortom, ik ga terug naar de eerste ijzerwarenhandel want die hadden wel een ruime voorraad aan diverse ringen dus misschien hebben ze toch de goede.
Anders op zoek naar een duikwinkel. Hetty, dank voor de tip.
Wel kocht ik een nieuwe zaag want de Acacia heeft dode takken in de kruin.
Dat zat er aan te komen want een paar jaar geleden zag ik schimmelvorming ontstaan op zaagsnedes en dat is een teken voor een langzame maar zekere dood.
Voor en
na de amputatie.
Er zitten meer takken in die eraf moeten maar dat vereist de lange ladder en daar was het me toch nog ietwat te warm voor.
We leven in hoop dat de boom het nog een paar jaar volhoudt totdat de jonge scheut/scheuten wat meer schaduw gaat/gaan geven. Binnen de gele cirkel ziet het minikroontje er veelbelovend uit.
Fingers crossed dat die nieuwe scheuten niet aangetast zijn door de schimmel.
Mer groeten Ton
2 opmerkingen:
Wat geweldig, die queen on her throne. Ben benieuwd of er dan de hele tijd Spaans wordt gekeuveld.
Mijn ervaring is dat snoeien doet groeien. Ik snoei ze 5 keer per jaar en sinds die tijd zien ze er prachtig uit.
Een reactie posten