zaterdag 20 april 2024

Caminho Portugues, dag drieëntwintig

Van Caldas de Reis naar Padròn,19 kilometer, 26112 stappen.

Ons kamertje met vijf bedden ging vol. Met twee bekenden en een ‘nieuwe’ Canadees. 

De herberg/hostal was zeer georganiseerd, schoon en de medewerkers vriendelijk en behulpzaam. We hadden een relaxte avond met links en rechts gesprekjes en een ijsje. 
Rick was nog wel doende met de terugreis.We wilden met de hogesnelheidstrein naar Málaga, maar die bleek tot en met woensdag aanstaande volgeboekt te zijn. En om nou ruim drie dagen in de stad rond te hangen vonden we niet aantrekkelijk. Met de bus dan maar? Uh, nou uh nee. Negentien uur in een bus trekt ons ook niet erg aan. Dus wordt het een vliegtuig. Maandagochtend om 05.45 vertrekken we.
Boarding passen dienen geprint te worden aangeboden. Huh?
Hup, na een vraag aan een medewerker van het hostal, op naar de copyrette.

Geregeld.

Voor een hostal met een stuk of dertig pelgrims in vijf zaaltjes was het verbazingwekkend stil. Wel moesten vanwege gesnurk ergens om een uur of 0.00 de oordoppen in maar daarna sliepen we heerlijk.

Vanmorgen zo rond 6.00 uur werd de boel wakker en hoorden we overal gestommel. Tijd om op te staan om tegen 8.00 te starten met de wandeling. 19 Kilometer. Een poepstukkie.

Al snel liepen we samen met een echtpaar uit de USA. Dat was zo onderhoudend dat ik maar een foto maakte.


We liepen veel over bospaden maar ik zag er niet veel van vanwege de conversaties. Dit open stukje met op de achtergrond die lichtgroene boom trok net voldoende aandacht.

Zelfs koffiepauzes deden we samen en pas in Padron scheidden onze wegen.

Het was in Padròn dat de door engelen voortgetrokken boot met daarin het lichaam van Jacobus aanmeerde.



Vlak voordat we bij ons appartement waren zagen we deze allee met sterk gekandelaberde platanen. We zouden er later nog even gaan zitten, maar het was er na tien minuten al te heet.



Inmiddels binnen. Een mooi appartement. Opnieuw een natuursteen huis.


Hier is de was al gedaan



en hangt op de balkonnetjes.

We struinden wat door het stadje en ontmoetten nog een paar oude bekenden. 
We zagen een kerk waar de deuren openstonden en pelgrims naar binnen gingen voor een stempel. En omdat onze verblijfplaats daar niet in voorzag haalden we er ook een.


Er heerst opwinding op de camino: morgen Santiago. De korte gesprekjes die we voeren en die we soms kunnen overhoren gaan over het einde. Wat hierna? Gaan jullie ook nog een andere camino wandelen. Wij gaan nog naar Finnisterra. 

Maar eerst morgen nog 25 kilometer voor de boeg.


 Met groeten Ton 

4 opmerkingen:

Marthy zei

Haha, ik herken de keuken. Veel plezier de laatste dag,

Della and Tracy zei

Enjoy your last walk into Santiago de Compostela, what a journey! I have enjoyed walking "with" you. I feel weirdly emotional on your behalf!

I hope you both gained something good from the experience.

Petra zei

Hallo Ton ohh laatste dag alweer ik heb genoten van al je blogs die je elke dag publiceerde echt zo leuk om te zien en te lezen hoe jullie elke dag de wandeling die je ging wandelen met ons deelde. Echt heel erg leuk om dat weer mee te mogen maken. Heel erg bedankt hiervoor, ik hoop niet dat jullie in een diep gat gaan vallen als je straks weer op de berg zit. Lijkt mij weer een hele omschakeling elke dag wandelen en mensen om je heen, en dan weer thuis. Zal ook wel weer snel wennen denk ik. Fijne laatste wandel dag, liefdevolle groet Petra.

Charlie zei

Word je niet erg afgeleid van de natuur bv als je alsmaar moet praten (en ook nog in een andere taal)? Jullie hadden weer een mooie kamer en goede mogelijkheid voor drogen van de was!