Veroverd

Het heeft even geduurd maar gisteren eindelijk met mijn verjaardagscadeau gewerkt.

Ik kocht de drilboor van een van de leden van de gardenclub omdat die terug verhuisde naar Groot Brittannië. Het leek me handig om die te gebruiken in plaats van met een pikhouweel plantgaten of nieuwe borders uit te hakken. Niet alleen handig maar ook prettiger voor het ouder wordende lijf. Ook al bleef het alsnog best een intensieve klus.

Gisteren begonnen en na een uur of twee jekkeren was het gat diep genoeg. Daarna vulde ik het op de wijze van Hugelkultuur. Dat is met takken, boomstronken, compost en aarde. Die aarde zeefde ik omdat er mij te veel harde stenen in zaten. Harde stenen, klinkt als een pleonasme, maar veel van de berg bestaat uit laagjes gesteente, waar verbazingwekkend veel vocht in zat, maar er zitten ook harde stukken tussen. Dit verklaart wellicht de grote verschillen die er bestaan tussen het groeien van de olijfbomen. Ook als staan ze vlak naast elkaar is de een soms tweemaal zo groot als de buurboom.

Intensief werk dus en ik sliep dan ook als een marmot.

Vanmorgen, met spierpijn, meteen door met het leukste van een nieuw stuk border: het planten. Natuurlijk bedacht ik dit nieuwe stukje border met de Aloë in gedachte. 

Als ik dan eenmaal weer uit mijn lethargie ben kan ik niet stoppen en wil ik meteen door maar er stond een lunch met vrienden op het programma. Dus border uitbreiding twee was pas na een gezellige lunch en na een siesta.

Heerlijk om weer wat te maken en……om er weer twee vierkante meter tuin bij te hebben.

Met groeten Ton