Weer onder ons

Nee, het is niet dat we de vlag uithingen toen we vanmorgen de gasten uitzwaaiden. Want wat hebben we leuke, gezellige en ontspannen dagen doorgebracht met elkaar. 

Wel draaide Rick, in het lage elektriciteitsweekendtarief, een paar wassen waarvan de dekbedovertrekken als vlaggen buiten in de halve storm in no time droogden.

En zoals altijd is het stil in huis als gasten weer weg zijn. Daarnaast is het ook weer lekker om ‘je eigen ding te doen’. Dus was er weer een ouderwetse siësta waarbij Leo ook even naast de baas mocht liggen.

Leo heeft ook een heerlijke tijd gehad want die kreeg niet alleen extra aandacht maar was helemaal gecharmeerd van de gast. Het kostte het hondje wel veel energie om de roedel in de gaten en bijeen te houden. Vandaag ligt hij veel op zijn kussen te slapen maar is ook verschillende keren naar het hek gelopen en de trap op naar de gastenkamer om teleurgesteld (dat maak ik er van) terug te keren.

De afgelopen week werd er veel gewandeld.

werden er miniconcertjes gegeven,

bezichtigden we een paar dorpshuizen in Cómpeta, (Geen foto’s en niets gekocht. Wel een ervaring)

en werd er gisteren door de mannen geskied in de Sierra de Nevada.

De gaste en ik bleven thuis, nou uh thuis, we deden wat boodschappen en pikten een terrasje. Bij het afreken bleek dat er niet gepind kon worden. 

Geen probleem, dan rijd ik even naar de bank om wat uit de muur te trekken. Bij automaat 1 werd de transactie afgebroken. Op naar bank twee: onvoldoende saldo.

Kijk, dan raak ik, eufemistisch gezegd, uit mijn humeur. 

Terug naar het restaurant om te melden dat ik morgen kom betalen. Dat is normaal gesproken geen probleem, ook hier niet maar deze eigenaar keek toch wat moeilijk.

Daar liet ik het bij en stapte in de auto (vanmorgen meteen betaald).

Het galgenmaal bestond uit lasagna want de gasten zijn gek op Italië waar ze sinds een half jaar ook een opknap huis hebben.

Ze waren wel onder de indruk van het Spaanse eten, vooral de tappas, de prijzen en de grote hoeveelheid eettentjes.

Als we in Juli naar Rome fietsen maken we natuurlijk met plezier een klein ommetje om de vrienden in Le Marche te bezoeken. En nee: we hoeven dan niet te klussen. 

‘We zorgen dat er een lange tafel onder de olijfbomen staat waar we ‘s avonds gezellig kunnen eten en kletsen.’

Met groeten Ton