Maar dan krijg ik dit.
Waardeloze plaatjes. Ik wilde de vette sprinkhaan op de stam van de kakiboom vereeuwigen. Ja en dan staat alles er scherp op behalve het vraatzuchtige beestje. Wat ik ook probeerde: dit was en bleef het resultaat.
Anyway. Mijn dag kon niet stuk.
Zou jij iets van speculaas kunnen bakken, vroeg Rick vorige week. Ik heb ook al geen muizen of kikkers in mijn schoen gehad.
Ik denk het wel, ik heb tenslotte mijn diploma Brood- en Banketbakken, maar als ik het nu bak is het met de feestdagen natuurlijk al op.
Maar gisteravond werd de nood te hoog en maakte ik alvast amandelspijs van amandelen uit eigen tuin en een citroen uit de tuin van de buren. Hoe leuk is dat?
En vanmorgen draaide ik het deeg in elkaar. Fluitje van een cent met dit als resultaat. En nog weet ik zeker dat dit op is voordat het kerst is, maar ik kan nog zo’n zelfde koek maken met de amandelen die ik heb.
Goed gelukt en van het restje deeg maakte ik koekjes.
Die zijn voor mij want daar zit minder suiker in dan het gevulde spul. Mazzeltje voor Rick. Die weet dat trouwens nog niet maar leest het als verassing in het blog.
Nog leuker werd het toen ik vanmiddag opnieuw, zaterdag op de eerste lockdown vrije dag vond ik al een tiental verschillende soorten, een tweede portie vetplanten scoorde bij de containers.
Ik zit nu wel te denken. Is er iemand die zijn collectie opschoont of is zijn er nieuwe bewoners gekomen die niet van vetplanten houden?
In ieder geval kwamen er vandaag nog eens zeven soorten bij. Plus een struik, wat bolletjes en een luchtplant, Tillandsia aerathos. Die ligt in de rechter bovenhoek.
Een paar maanden geleden kocht ik een Tillandsia voor in het aquariumproject en betaalde 5 euro voor een ieni mini stekje, die trouwens groeit als een tierelier. Als ik met dezelfde prijzen doorreken ligt er voor een euro of honderd.
Ook al zien sommige stekken en plantjes er wat gehavend uit met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gaan ze het allemaal redden. Weet dan weer niet of ze de hitte en verwaarlozing van de zomer overleven. Want ik mag toch aannemen dat we komende zomer wel weer eens naar Nederland kunnen gaan.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Wat heb jij toch een machtig interessant leven, beste Ton.
Want het geluk ligt op straat en bij jou in een container op straat.
Hoi 3, Het geluk ligt inderdaad op straat, je hoeft er alleen maar voor te bukken. Met groetenTon
De vetplanten zijn heel goed bestand tegen hitte. Tegen verwaarlozing vermoedelijk ook ;-) Dus dan kun je met een gerust hart ‘s zomers naar Nederland afreizen. Wat een gelukje dat je al die planten vond! Ze zijn ook heel goed te stekken. De vetplanten, bedoel ik, van Tillandsia heb ik geen verstand.
Hoi Hemelblauw, Ik hang van mazzeltjes aan elkaar en ben daar dankbaar voor. Vetplanten zijn inderdaad goed aangepast aan dit klimaat. Omdat ze nog niet in een heel goede conditie zijn zet ik ze wel op een wat beschutte plaats. De zomers zijn hier echt een flinke aanslag. Met groetenTon
Een reactie posten