zondag 6 december 2020

Uiteindelijk

kreeg ik toch ook wat in mijn schoen. 


Gisteren macrameede ik drie hangers en hing die aan het rooster.


Vanwege de kou en de harde wind heb ik er nog geen planten ingezet. Dat was maar goed ook want in de avond waaide het zo hard dat de potten tegen de muur zwiepten en ik ze maar weghaalde. Dat wil ik zeker niet tijdens mijn nachtrust hebben, want als ik wakker wordt van lawaai ga ik altijd zweten.

Las op internet dat hangpotten aan elkaar gebonden worden om te grote schommelingen tegen te gaan zodat de planten niet beschadigen. Nou ja, het is altijd net wat gecompliceerder dan ik dacht.

Anyway, het is koud in zuid Spanje. Ongeveer een graad of tien en met harde wind is het gewoon onaangenaam. In ieder geval voor verwende semi-residenten.

Vanwege die kou hangen er al de hele dag lenswolken.



Deze hing uren vlak boven ons huis.



En zo oranje kleurde hij in de ondergaande zon.




De zonsondergang was sowieso prachtig.


En wat kreeg ik nu in mijn schoen? 

Ik deed gisteravond het laatste plasrondje met Leo. Ging helemaal goed. Eenmaal binnen in de gang zie ik dat er bij mijn wandelschoenen wat water op de grond ligt.
Hoe komt dat water hier, vroeg ik Rick.
Geen idee. 
Is het Leo die eerder op de avond gewoon in mijn schoen heeft gepist.

Terugkijkend begrijpen we het. Na het eten drinkt Leo altijd behoorlijk wat water om die droge brokken op te lossen. Daarna letten we goed op of hij moet plassen maarrrrrrrrr. Ik zat zaden te pellen en Rick te telefoneren waardoor we beiden niet op de smurf hebben gelet.
Met een plas als gevolg. 

Rick is dan altijd wat meegaander maar ik ben dan gewoon boos. Niet alleen op de hond maar ook op onszelf. 
Nou ja, met een uur was dat weer over.

En de gepelde zaden van de Algarobboboom plantte ik vandaag samen met nog een zwik pijnboompitten, palmboomzaden en eikels op de berghelling.

Met groeten Ton

6 opmerkingen:

ella zei

Die luchten blijven toch jaloers makend mooi. Die arme Leo, hoge nood en baasjes die druk zijn. Goeie leer voor de volgende keer.😃
Groetjes Ella.

Anoniem zei

Oké, even hondenlogica naar voren brengen. ‘Jullie geven mij droge brokken en dan drink ik daar water bij. Logisch toch? Daarbij heb ik niet geleerd om mijn snuit af te vegen als ik water heb gedronken. En wie zet daar nu ook zijn wandelschoenen neer? Het is toch logsich dat er water aan mijn snuit blijft hangen en als ik dan ergens naar toe loop of langs de wandelschoenen loop, dan is het toch logisch dat daar druppels op de grond vallen’. 🙄 😘

Ton zei

Hoi Ella, De luchten zijn vaak prachtig en we hebben er vrij zicht op. Met Leo zijn we wel weer een tijdje waakzaam. Met groetenTon

Ton zei

Hoi Renske, Wellicht moeten we ook meer tijd aan de honden psyche besteden. Met groetenTon

Lot zei

Hera heeft bij de brokken de neiging te schrokken en niet goed te slikken, soms komt alles er weer uit en eet ze het ook weer op.
Vorige week leek het wel of ze stikte, ik keek in bek en hele keel zat vol brokken!
Als er geen restje jus was kreeg ze wel eens droge brokken maar dat doen we nu niet meer, altijd extra water erbij zodat het wat soepeler slikt.
De ochtend brokken worden opgeleukt met stukjes vlees/velletjes en vetjes die we overhouden bij het bouillon trekken van botten die we gratis bij de Turkse winkel krijgen.

Ton zei

Hoi Lot, Uiteindelijk doe je alles voor je doggie, zeker als ze ook al wat ouder zijn. Leo eet zijn brokjes uit de Kong dus dat gaat heel geleidelijk en tussendoor drinkt hij soms ook nog wat water. Egbert de Beagle gaven we altijd rauw vlees maar dat vinden we hier i Spanje te veel gedoe.Met groetenTon