vrijdag 21 april 2017

Nee, dit gebeurt in Nederland ook

Het zingen in het koor is nog steeds heel leuk. Het gaat er wat losser aan toe dan in Nederland maar toch is er beslist het streven naar een goed concert.
En we doen er leuke contacten op. Zo heb ik onder andere een tuinklik met een Duitse dame. Kreeg ik een paar weken geleden al een zak met citroenen, afgelopen donderdag kwam ze met drie zakken planten.
Helemaal blij word ik dan.

Rick is, al na een paar weken, in het bestuur gekozen. Niet dat dat moeilijk was want er waren geen andere gegadigden. "Als ik toch ergens deel van uitmaak wil ik ook wel wat in de melk brokkelen.
Regelmatig speelt hij op de piano om een paar liederen te begeleiden.
Afgelopen donderdag leidde hij de hele repetitie omdat de dirigent een lichte hartaanval heeft gehad. Ook al gaat het goed met Manolo, hij zal toch een paar weken niet komen.



Vanmorgen hadden we een afspraak met de man van de Cristaleria om onze ramen en deuren op te komen meten. 
Omdat er hier van die petieterige muggetjes, knutjes, zijn die nogal grote jeukbulten maken willen we graag horren laten plaatsen.
Maar al wat er kwam: geen Juan.

Dus reden we naar Malaga om bij Leroy Merlin te kijken of er iets is dat we zelluf kunnen doen.
Ja dus, we kochten zelfmaakhorren die we in de schuiframen kunnen zetten. De horren die in de deuren kunnen leken mij te moeilijk om te maken en ik kreeg niet duidelijk voor welk type deuren ze zijn.

Wel lag er bij de kassa een elektrisch apparaatje dat met ultrasoon geluid bugs zou verjagen 'van ratten tot muskieten'. We gaan het zien. Anders hebben we de klamboe ook nog.

En omdat we er toch waren kocht ik bij Decathlon, die naast Leroy is, nieuwe wandelschoenen want morgen staat de eerste Nijmeegse trainingsdag op de rol. 28 Kilometer. De schoenen waarmee ik in Japan wandelde zijn echt voor niets anders meer te gebruiken dan voor werken in de tuin.

Al een paar weken ligt er een hoop met afgesnoeid waterlot van olijfbomen. 
Die wil ik wel hebben om te verhakselen, riep ik natuurlijk en wilde ze toen meteen meenemen.
Volgens Rick kon dat niet. "Dat moet je toch echt eerst gaan vragen."
Maar aan wie?
Zagen we vandaag een man op het land werken. Zou die van die takken zijn, vroeg ik Rick. 
Het bleef even stil. Zou jij aan hem willen vragen of ik die takken mag hebben?
Dat deed ie en de man keek wel een beetje vreemd dat iemand interesse had in afval maar graag. Dan hoefde hij het zelf niet af te voeren en..... of ik het snoeisel van de druiven ook wilde hebben?

Dus haalde ik vanmiddag de eerste takken op om te versnipperen. De lange olijftakken op het dak, de kortere van de druiven achter in de auto.
Ik schat dat ik wel een rit of tien moet maken om alles thuis te krijgen.


Ook al is er nog geen passend kussentje, het bankje is volledig in gebruik genomen.


Met groeten Ton

Geen opmerkingen: