woensdag 28 september 2016

Opbreken

Gaan we nog een keer lunchen, kreeg ik als verzoek door een van de vrijwiligsters van het hospice.
Natuurlijk, lijkt me een goed idee.
Dus stond de auto met schauffeuse om twaalf uur op de stoep om naar strandpaal 21 te gaan voor een heerlijke lunch. We kletsten tot rond een uur of vijf want zo gaat dat.

Dat het seizoen ten einde is werd heel duidelijk toen er ineens een deel van een kiosk voorbijkwam.


En dat is wel weer heel leuk aan het einde van een periode: de uitnodigingen voor een laatste lunch of 'komen jullie nog een keer rijst tafelen?' 
En voor de rijsttafel gaan we nu de deur uit.


Met groeten Ton

Geen opmerkingen: