woensdag 20 april 2016

Hoop doet de gek in vreugde leven

Goeie dag om weer naar Nederland te gaan. 

Een van de parasoldennen wil scheef groeien. 
Ik wil dat niet.
Dus zette ik er gisteren een paal tegen om hem wat verticaler te laten groeien.
En wat doet moeder natuur: de groeipunten hebben zich alweer rechtop gericht.



Een paar jaar geleden wilde ik in Heiloo de klimop even goed terugsnoeien. Ik trok er allerei lange slierten uit en opeens schrok ik me rot: heb ik het nestje van een roodborstje los getrokken. Alle eitjes op de grond. De halve dag had ik er de pest in dat ik niet wat alerter was geweest.

Dus toen ik hier in de tuin aan werk was dacht ik steeds aan de nestelende vogels want dat die er waren was te merken aan angstgepiep als ik weer aan de werk was. Ik zag echter niet waar er eventuele nesten waren.

Gisterochtend ging ik het irrigatiesyteem controleren. Trok hier en daar wat aan de leidingen en opeens trok ik een heel nestje onder de Agave vandaan. Piepklein nestje met 7 mini eitjes. Shit.
Snel het nest teruggeduwd en ik naar binnen.
Vanuit het badkamerraam kon ik het nest zien en zag dat de ouders er weer naar toe  gingen en er ook steeds weer naar terugkeerden gedurende de dag.
Vanmorgen bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om een foto te maken van het nest. 
Is het helemaal leeg.


Zouden de eitjes geroofd zijn omdat de ouders het nest toch hebben verlaten vroeg zus.
Geen idee. Zie geen sproren van roof of resten van schalen.
Zouden de vogeltjes in staat zijn om eitjes te verhuizen?

Vond het wel en domper maar leef in hoop dat het goed is gekomen.

Met groeten Ton