zaterdag 3 mei 2014

Elk voordeel heb zij.......jajaaaa

Van Escalona naar San Martin de Valdeiglesias 31 kilometer

Wij gaan er van uit dat je ergens met volledige intentie voor gaat. Als het niet lukt dan kijken we in onszelf of er tegen intenties zijn: ondermijnende gedachten die tegen de intentie ingaan.

Wat een prachtige afwisselende tocht hebben we vandaag gelopen.

De route die we lopen, eigenlijk alle routes, volgen nog slechts in grote lijnen het originele pad. Oude wegen zijn soms echt duizenden jaren oud. Het landschap veranderd slechts weinig en de mensen wisten in de oudheid ook dat de kortste weg te prefereren was dan een omweg. Of er moest natuurlijk een reden zijn: hoge bergen, vijandige bewoners, roofdieren, moerassen, etc.
De oude wegen werden in de loop der eeuwen aangepast aan het verkeer. Eerst looppaden, daarna met rijtuigen, nog later aan auto's. Pas in de jaren zestig werd op grote schaal een nieuwe infrastructuur op de tekentafel bedacht om zo snel mogelijk van a naar b te komen. Deze infrastructuur hield totaal geen rekening met de oude infra of landschap. Dat was mogelijk door nieuwe bouwmaterialen en grotere machines.

De oude wandelroutes liggen dus voor ongeveer 90 procent onder het asfalt dus de route die wij lopen is voor 10 procent origineel en voor 90 procent 'bedacht'.
De originele camino de Levante ligt nu
onder het asfalt van de N403 en daar wil je echt niet meer lopen. Dat doen we ook niet want de route cirkelt er nu een beetje omheen. Dat wil wel zeggen dat er nu langere afstanden gewandeld moeten worden over minder logisch terrein. Vandaag ging dat voor een deel over brandgangen door natuurgebied. Een beetje gezocht want je loopt dan over de kammen van de bergen en dat is echt extra klimmen maar wel een prachtig uitzicht. Zo heb elk voordeel zijn nadeel.






Rick is helemaal in zijn nopjes in de bergen, zeker als er ook nog een beetje sneeuw te zien is. Vandaag was hij helemaal in zijn element. En ik zag bomen, riviertjes, hoorde vogels en murmelend water, rook de geur van pijnbomen en van acacias. Wat wil een mens nog meer? 
Afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen in de herberg. Een ruimte van het collegio publico en ruim was het met slechts twee pelgrims. We sliepen op een stapel matrassen op de vloer. 
In Valdeiglesias is ook een herberg of gaan we in een casa rural? 
In de herberg, was mijn antwoord.
Je hebt gelijk, eigenlijk hebben we heerlijk geslapen.

In Valdeiglesias aangekomen zij de Policia local dat de herberg dicht was.
Maar je hebt het bewijs: we gingen ervoor.
Uh, of had je misschien een tegenintentie?
Het bleef , niet zo heel verrassend, stil.
Mwah, ach, het leek me wel lekker na 31 km en ze doen de was. Das toch ook lekker voor jou?

Dus zitten we heerlijk op ons kamertje, hebben lekker gedoucht, de was staat zo direct schoon en droog voor de deur.
Het huis is mooi gerestaureerd. Heeft grote stukken ruw geslepen granieten vloeren, de wanden zijn van vakwerk met adobe stucwerk, houten vloeren en oude balken. De inrichting is met allerlei oude spulletjes. Niet alleen de vloeren kraken, ook de bedden.  Er is een mooi balkon met druivenstruiken en een leuke patio met fontein.


Jammer dat we maar een nachtje blijven.

Met groeten Ton

2 opmerkingen:

SNAHSREDLUM zei

Hee Rick/Ton,

Mooi om te lezen hoe jullie er voor gaan, en ook hoe afwisselend jullie wandelroute af en toe is, en dat zo beschreven dat ik de geur van de acacias bijna zelf kon ruiken :]}, hopelijk gaat de rest ook voorspoedig, zet em op, en we denken aan jullie, groet van tutti famiglia uit Ernem

Aart zei

Een mooi avontuur zo Ton. Nog veel succes met de rest van de tocht. (enne, prachtige foto's)