Ze zat een rij achter ons en vroeg of wij op rij drie zaten.
Klopt, antwoordde ik.
Dan zit ik verkeerd en kom gezellig naast je zitten.
Hoelang blijft u, vroeg ik.
Tien dagen. Ik moet voor de Koningsdag weer terug zijn. Dan heb ik het druk.
Doet u iets in de organisatie daarvoor? Het bleef even stil. U bent in ieder geval niet zijn moeder of heb ik iets gemist?
Ha,ha. Nee ik zing dan.
Wat zingt u?
Ze noemde een titel die me niets zei.
Na een minuut of vijf stond ze op. "Ik heb mijn bladen in de stoel achter me laten zitten." Ze komt terug met het hele assortiment Nederlandse showbizz bladen.
Dat zijn er nogal wat.
Ja, er staat een artikel in over Imca Marina, die heeft een hartaanval gehad en ik was daarbij.
Da's niet zo mooi. Zingt u in een achtergrondkoor?
Nee. Ik ben........
Het leek een beetje verontwaardigd te klinken. Ik heb me maar verontschuldigd dat ik geen tv heb.
Ik heb vaak gedacht dat als ik een bekende Nederlander zou tegenkomen ik me normaal zou gedragen en die persoon niet zou lastig vallen. Nu zat ik er naast één -viel haar niet lastig omdat ik haar niet kende- en nu leek ze enigszins beledigd omdat ik haar niet herkende.
Echt gezellig is het niet geworden.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten