Als zandhaas, geboren op een oude strandwal, valt het niet altijd mee om te tuinieren op stenige kleiachtige grond.
In de tuin staan hoofdzakelijk bomen en struiken. Dat heb ik bewust gedaan, zij vormen de ruggengraat en zorgen (inmiddels al een beetje) voor luwte en schaduw. Vaste planten vragen te veel aandacht en die kan ik, zolang we hier niet permanent wonen, niet geven. Dus bestaat het grootste deel uit onkruid, dat groeit zonder hulp.
In het voorjaar is dat prachtig, zij het wat eentonig en in de zomer, als alles verdroogt is een troosteloos geheel. Om op eenvoudige wijze wat meer variatie aan te brengen heb ik bloembollen gekocht. Botanische tulpen en narcissen, die kunnen jarenlang op dezelfde plaats blijven staan en groeien uit tot pollen. Ook heb ik Alliums meegenomen want die bloeien niet alleen mooi maar de uitgebloeide bloemen blijven ook nog eens heel lang decoratief.
Nou heb je aan tien stuk niet veel dus heb ik er 150 meegenomen en dat zijn er heel veel als je ze met een pikhouweel moet planten.
Eerst een gaatje hakken in keiharde droge grond. (Dat van die droge grond is geen klacht maar het gevolg van een geweldig najaar waar we op het ogenblik van genieten) Vervolgens het kuiltje vol water gieten zodat de grond zacht wordt, de bol er in leggen en het gat dicht gooien. Opnieuw water geven en de vochtige aarde aandrukken. De rest doet de natuur.
Hopelijk.
Met groeten Ton.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten