De vrijdag dat mijn moeder overleed, kwamen we om om 11 uur 's avonds thuis.
Terwijl Rick nog in de badkamer bezig was pakte ik het dekbed en de kussens op en bracht die naar zolder.
Wat doe je, vroeg hij.
Ik heb behoefte aan iets nieuws.
Sindsdien slapen we op zolder.
Een heerlijke plek. Nieuw nog, zonder herinneringen.
Vorig jaar zijn bijna alle knoppen van de Blauwe regen bevroren. De bloei stelde daardoor niets voor. Misschien 100 trossen, te weinig om de tuin te laten geuren.
Dit jaar, weliswaar behoorlijk laat, bloeit hij weer als van ouds en de bijna bedwelmende geur komt via de geopende dakramen tot op zolder.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten