Met mijn vorige blog over de zangblunder doe ik de zaterdag geen recht. Bij deze.
Onze eerste optreden was met Nootzaak.
Als koor hebben we in de omgeving van Alkmaar nog totaal geen bekendheid. Dit in tegenstelling tot Haarlem waar het koor al een jaar of vijf meedeed aan Korenlint.
De kerk waar we zingen is -in mijn ogen- niet een heel bijzonder gebouw en de ligging is wat aan de buitenkant van de route. Ook het mooie weer hield mensen eerder in de luie stoel dan om te prikkelen er op uit te trekken.
Deze zaken zorgden nu niet direct voor een grote toestroom van publiek. Het bestond dan ook uit niet meer dan 15 mensen, waarvan het grootste deel vrijwilligers van de kerk en medezangers van het andere koor waar onze dames in zingen.
Maar ook hier geldt: je zingt voor je plezier en niet voor het publiek.
Een goed uitgangspunt want dan hoef je niet teleurgesteld te zijn als het publiek het niets vindt of in dit geval, in grote getale afwezig was.
Piepklein stukje van Lullaby. Gemaakt met een telefoon.
Het tweede optreden was met Blair. 20 Mannen in een prachtige oude schuilkerk in het centrum van Alkmaar. Hier een steeds ongeveer 40 mensen. Korenlint is een doorlopende voorstelling waarin ieder koor twee uur de tijd krijgt om verschillende keren een paar liederen te zingen. Het publiek wisselt daarom steeds.
Ook hier heerlijk gezongen. Omdat ik in Blair een van de 6 baritons ben, ben ik wel wat meer ontspannen.
Er is een uitspraak die zegt dat je boft als je van vis houdt maar.... als je zingt ben je gelukkig.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten