Na de plotselinge dood van onze tandarts is de praktijk overgenomen door een landelijk opererende organisatie.
Onze nieuwe arts is een jonge buitenlandse vrouw en heet Laya.
Natuurlijk wordt ze door iedereen gewogen en er wordt veel over haar gezegd en van haar gevonden.
Vanmorgen was het mijn beurt om in de stoel plaats te nemen, inmiddels niet geheel zonder vooroordelen.
Natuurlijk kom ik voor het onderhouden van mijn gebit en als dat goed gebeurt ben ik tevreden.
Maar omdat ik een mens ben wil ik toch ook een soort van menselijk relatie hebben met iemand die op regelmatige tijden met haar handen in mijn mond zit te peuteren.
Tijdens de behandeling zei ze dat mijn gebit "heil sgoooon" was. Altijd leuk om te horen, zeker van een nieuwe arts.
Na de behandeling nog een gesprekje waarin ik vroeg wat haar land van herkomst is.
"Spanje, Barcelona."
Ineens gebeurt er veel in mijn bovenkamer. Waarom stelde ik deze vraag eigenlijk? Alleen uit pure interesse? Of voor het bevestigen van de vooroordelen?
Ik ben mens en niets menselijks is mij vreemd maar ik probeer niet te discrimineren.
Toch merkte ik dat ik het veel leuker vond dat ze uit Spanje kwam dan, wat ik aangenomen had, uit Polen. En dat is echt niet alleen omdat ik Spanje zo leuk vind.
Heeft dat gezeik van Wilders en zijn Polenmeldpunt dan toch invloed? Als ze uit Polen zou komen dan nog had ze, volgens mij, nauwgezet en voorzichtig mijn gebit nagekeken.
Soms ben ik onaangenaam verrast door mijn gedachten maar ben wel blij dat ik me er, in iedergeval regelmatig, bewust ben van en mezelf dan kan corrigeren.
Met groeten Ton
PS. Ze is pas 8 maanden in Nederland en spreekt de taal al redelijk goed."Assistente zegt elke dag douzend kier:herhale, herhale.
1 opmerking:
Heel erg eerlijk van je.
hartelijke groet,
Ria van Eck.
Een reactie posten