woensdag 20 juni 2012

Zo dood als een pier

Bij de de sportschool is enkele jaren geleden een terras aangelegd waarop grote bakken staan met mooie oude olijfbomen. Sinds de strenge vorst van februari stonden ze er maar troosteloos bij. Toen ik vanmorgen naar de spinning ging zag ik tot mijn verbazing dat er aan de stammen nieuwe uitlopers waren verschenen. Planten in potten zijn gevoeliger voor vorstschade dan planten in de volle grond dus had ik ze al opgegeven.
Mijn eigen 18 jaar oude boom die lekker tegen een noordmuur staat had betere kansen om uit te lopen maar die laat echter nog helemaal geen herstel zien. Integendeel zelfs. Toen ik aan de bast schraapte zag het cambium geel waar dat mooi groen hoort te zijn. Die is dus gewoon aan het verrotten. Mijn eigen boom heeft het opgeven. Raar hoe dingen soms gaan.

Het zijn de rozen en het onkruid die voor het groen zorgen.

In Spanje heb ik maandag een olijf gesnoeid, die gegroeid is uit stekken van mijn Nederlandse boom.Van de dikkere takken heb ik stekken gemaakt en meegenomen naar Nederland waar ik ze goed kan verzorgen. Gisteren zijn ze geplant op een zonnige plek in de groentetuin.

Het is wel een beetje heen en weer slepen maar ik blijf het proberen.
Want uiteindelijk wil ik hetzelfde resultaat hebben als mijn Italiaanse adviesvragers.

Zie volgende link:
http://wonenincaldese.wordpress.com/2012/06/20/olivi/

Met groeten Ton

1 opmerking:

Emie zei

De aanhouder wint, Ton. En misschien hebben wij gewoon beginnersgeluk?
Groet van je Italiaanse adviesvrager.