Een paar jaar geleden kwamen we een Duits echtpaar tegen die in de buurt van Hinterglemm woonden. Toen Rick zei dat hij verschillende malen in 'Hinterglem' had geskied keken ze hem aan alsof hij oud Grieks had gesproken.
Hinterglem? Hinterglem? Oh Hinterglemm, mit doppelt drie poot.
Hetzelfde overkomt ons in Spanje en zijn dan wel eens geïrriteerd. " Dit is toch normaal Spaans wat we nu spreken? We zijn toch geen Engelsen?"
Want die maken een potje van de uitspraak. Zij spreken de naam van het dorpje Nerja uit als Nurkah in plaats van Nerga. Kijk dat de Spanjolen dat nou niet begrijpen is logisch. Maar ons?
Gisteren kreeg ik een lesje, toen ik in het huis van vrienden was. Er waren daar nog twee andere mannen, één uit Iran en één uit Kosovo. Mannen die redelijk Nederlands spraken.
De Kosovaar stelde zich voor maar moest drie keer zijn naam uitspreken voordat ik doorhad hoe hij heette.
Valon met dezelfde V als uit de Spaanse. Elke keer dat hij zijn naam herhaalde zat ik namen te bedenken die in de klanken pasten die hij zei. Ongeveer net zoals de spellingscontrole omgaat met fout getypte woorden.
Op een gegeven moment riep de Iraniër naar mijn vriend dat de monteur van de CV was gearriveerd. Maar met de klemtoon op de C. Voor de rest een perfect Nederlandse zin, alleen de klemtoon was verkeerd en toch moest ik nadenken wat hij nu eigenlijk had gezegd. Of misschien was ik er meer mee bezig dat hij de klemtoon verkeerd had gelegd waardoor ik was afgeleid en vervolgens over de inhoud van de zin moest nadenken.
Het maakt me in iedergeval bewust van het feit dat ons Spaans nog wel eens een vraagje oproept.
Het Nederlands dat gisteren gesproken werd, was namelijk beter dan ons Spaans.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten